chorobliwa zazdrość... obsesja zdrady...

Groszku i normalnie z tym, żyjesz nie przeszkadza Ci to? Nie kontrujesz w żaden sposób?
Ja szału przez to dostaję. W ogóle jestem znerwicowana przez niego;/ niestety....

i pomyśleć, że ja chciałam że by mój luby pokazywał więcej zazdrości... powinnam się zdrowo puknąć w czoło!!

Widzisz Emme tak źle, a tak jeszcze gorzej... ja wolałabym, żeby w ogóle nie był zazdrosny!

najlepiej wszystko z umiarem, bo taka obojętność też nie jest zdrowa

Przeszkadzało mi na początku teraz się przyzwyczaiłam... Zaczełam dbać o siebie (fryzjer, lepsze ubrania, a nie dresy) a jak mówi że mam kogoś to odpowiadam że "oczywiście że mam -> Ciebie i syna i dla Was chcę wyglądać jak prawdziwa kobieta " I muszę przyznać że zaczyna normalnieć

Pewnie masz rację, choć czasem wolałabym żeby był obojętny niż zazdrosny, wydaje mi się że zazdrość łatwiej wzbudzić niż zwalczyć...

Oh, Groszku też zawsze staram się odpowiadać że to on jest moim mężczyzną i nie potrzebuję szukać nikogo innego, ale czasem już mi brakuje cierpliwości...

Muszę cos z tym zrobić!!!

U mnie byla podobna sytuacja ale juz jakis czas temu, Lukasz byl tak zazdrosny ze potrafil powiedziec mi ze idzie do sklepu, po czym po cichaczu wracal sie po 5 min do domu i wpadal do pokoju sprawdzic czy nie siedzie u mnie jakis gach, zupelnie nie dawalam mu powodow do zazdrosci... to on mial niska samoocene i to przez to byl tak zazdrosny.
Pewnego pieknego dnia postawilam sprawe jasno ze jezeli chce mnie zobaczyc z innym kolesiem to nie ma sprawy, jest wielu chetnych... na poczatku sie obrazil, powiedzial : tak? bardzo dobrze! przyprowadze Ci cale osiedle i bedziesz mogla przebierac!!!
rozsmieszylo mnie to i jak to zauwazyl, uspokoil sie i od tamtej pory nie slysze juz glupich tekstow typu "co za gach sie tu krecil?" jak tylko postanowilam wziasc prysznic w ciagu dnia czy poprostu ladniej sie ubrac.

powiedzcie im, że jak będą Wam tak truli to faktycznie znajdziecie sonie innego

Emme właśnie tak nie mogę powiedzieć, bo wtedy się śmiertelnie obrazi, a po co mam wojnę robić

eh no to mocny zawodnik

a ja chyba skorzystam z waszych podpowiedzi

a mówią że to MY kobiety jesteśmy skomplikowane:)

Sceny zazdrości już chyba każdy przechodził. U mnie związku ja :-D Mąż jakiś czas spotykał się z pustą, aczkolwiek przepiękną kobietą. Gdy dowiedziała się,że planujemy ślub, zaczęła znowu koło niego się kręcić. Wpadała na nas przypadkiem w sklepie, prosiła o podwiezienie do miasta, przymilała się,gdy byliśmy u wspólnych znajomych. I nie byłabym tak zazdrosna, gdyby nie fakt,że było to chodzące bóstwo. Nie spotkałam nigdy równie pięknej kobiety, szkoda tylko,że jej charakter był wręcz szkaradny, a usposobienie całkowicie spaczone. Rozpieszczona do granic możliwości, złośliwa suka. Pewnego dnia maż się wnerwił i sam ją zbluzgał za wydzwanianie. Od tamtej pory jest spokój.

Zazdrość w związku jest,ale umiarkowana

angela660 napisał:

Marysia27 potrafiłaś mu to wybaczyć i odbudować związek?
Utrzymujesz teraz kontakty z jakimiś kolegami? Zwalczyłaś prześwietlanie telefonu i @?

U mnie jest ten minus, że mój ma mnóstwo nie zapisanych numerów, on ma książkę telefoniczną w głowie...

Tak, wybaczyłam ale nie zapomniałam.Przede wszystkim kocham Go, nie chciałam pogrzebać kilku lat wspólnego życia. Czasem przechodzi mi przez myśl, żeby przetrzepać mu numery w tel. albo @, ale nie, nic z tego nie będę się poniżać. Wierzę, że to było, minęło, dokonał wyboru, tak jak i ja, i tego się trzymamy. A jeśli dowiem się kiedyś że znów coś się działo, nie będę o nic pytać, spakuję, podziękuję, to wszystko. Mąż nie sprawdza mnie już, to było jeden z warunków w naprawianiu związku. Ograniczył debilne pytania i szpiegowanie, już chyba też odpuścił. A poza tym nawet jeśli szuka to i tak nic nie znajdzie, bo jestem w porządku. Ja mam w większości kolegów, bo z dziewczynami nie zawsze potrafię się dogadać. Nie rajcują mnie rozmowy o kosmetykach, szmatkach i nowych kolesiach. Jasne że nie wszystkie o tym klepią, dla tego mam kilka bliskich koleżanek, życiowych i sensownych, i wystarczy.

Zazdroszczę umiejętności i siły, ja bym chyba nie wybaczyła... i ile bym dała, żeby mój się tak zmienił, przed chwilą znów wałkowaliśmy ten temat... bezskutecznie...