Boje się porodu

www.zapytajpolozna.pl/forum/ciaza-forum/...1/Page-59.html#56844 tutaj mamy troche sie wypowiedzialy.

www.zapytajpolozna.pl/po-porodzie/polog/przebieg-pologu.html tutaj jest przebieg porodu.

www.zapytajpolozna.pl/forum/po-porodzie-...zka-po-porodzie.html a tutaj masz o miesiacce po porodzie

Mam nadzieje ze po poczytaniu wypowiedzi innych mam, latwiej bedzie ci myslec o porodzie.

aha tak od siebie podczas porodu nie powinno sie myslec o bolu, tylko o dziecku.. wtedy wszystko inaczej sie toczy i dodaje Ci sil.

pozdrawiam

Ja też bardzo bałam się porodu..ale powtarzałam sobie cały czas,że dam radę. Trezba słuchać położnej one wiedzą co robić... boli to fakt..al ten ból jest naprawdę do zniesienia!!!tyle z Nas dało radę dasz i TY..jak zobaczysz dziecko to o wszystkim zapomnisz-gwarantuję Ci to..ja mimo ciężkiego porodu chcę mieć jeszcze 2 dzieci:) także bądź dobrej myśli:) pozdrawiam

dokladnie widok dzidziusia wynagradza wszystko.ja tez kiedys myslalam ze ja to napewno nie dam rady i nie potrafilam sobie nawet wyobrazic tego ale jak juz przygotowywano mnie do porodu powiedzialam sobie ze musze dac rade i sie nie rozklejalam jak bedziesz sie stresowac to porod moze dluzej trwac ja sobie mowilam ze wkoncu to sie skonczy i z kazda minuta blizej do konca to ze boli to nie czeba mowic chyba ale da sie wytrzymac

"k bedziesz sie stresowac to porod moze dluzej trwac ja sobie mowilam ze wkoncu to sie skonczy i z kazda minuta blizej do konca to ze boli to nie czeba mowic chyba ale da sie wytrzymac "

zgadzam się ja też po każdym skurczu myślalam o matko już o jeden mniej. a położna to nie wierzyła i nie wiedziała czy się śmiać czy płakać

Położne czasem zostawiają - ale dla Twojej własnej wygody. Nie każda matka pragnie,aby obca osoba przyglądała się jej cierpieniom. Ból mogłabym określić jako miesiączkowy, tylko,że znacznie przybierał na sile. Oczywiście - można go znieść. Jeżeli pierwsza faza porodu nie ciągnęła by się tak długo (od ok.5 rano do 14 następnego dnia),to nawet słowem bym nie wspomniała,że było źle. A tak,to byłam wykończona. Nie na tyle,aby po porodzie nie krzyczeć,że idę pod prysznic :-D

W ogóle się nie bałam porodu, ale gdy się dowiedziałam, że moje maleństwo to dosyć duże maleństwo - ok. 4kg to zaczęłam się bać, że nie dam rady...
Jednak próbuję się nastawiać, że będzie dobrze i, że dam radę - dla dzidziusia właśnie

Przed porodem się bardzo bałam, a w trakcie nie myślałam o tym.

Ja szczerze mowiac wogole nie balam sie porodu Nie dopuszczalam mysli, ze moge nie dac rady, albo, ze moze byc cos nie tak. I takiego nastawienia zycze wszystkim

Zanim Tomek przyszedł na świat bardzo się bałam. Sama myśl o porodzie wzdrygała mną
Później, jak przyszło co do czego, a przyszło z zaskoczenia to nie myślałam już o bólu tylko o tym, żeby z dzieckiem było wszystko w porządku
Tak więc Tomek się urodził, ja przeżyłam i żyję dalej, więc nie mogło być aż tak źle

Moja mama zawsze mi powtarzała, że tyle kobiet na świecie ma po kilkoro dzieci i jakoś dały radę więc Ty też dasz radę Nie ma się czego bać, taka jest nasza natura, my jesteśmy do tego stworzone A jeśli jesteśmy do tego stworzone, to nikt inny nie wykonałby tego zadania lepiej od nas

Trzymaj się MłodaMamo bo przed Tobą piękna chwila! Niezapomniana

Ja sobie tłumaczyłam że nie ja pierwsza i nie ja oststnia rodzę. Bólu się nie bałam bo wiedziałam że i takbedzie bardziej obawiałam się komplikacji w czasie porodu. Na szczęście wszystko przebiegło bardzo szybko (skurcze i parcie 1,5 h) i widok małego zrekompensował ból.
Ostatnio mój mąż powiedział że kobiety są do tego stworzone i nikt inny nie wykonałby tego zadania lepiej od nas. Dodał że on nie dałby chyba rady.

sylka napisał:

Ja sobie tłumaczyłam że nie ja pierwsza i nie ja oststnia rodzę. Bólu się nie bałam bo wiedziałam że i takbedzie bardziej obawiałam się komplikacji w czasie porodu. Na szczęście wszystko przebiegło bardzo szybko (skurcze i parcie 1,5 h) i widok małego zrekompensował ból.
Ostatnio mój mąż powiedział że kobiety są do tego stworzone i nikt inny nie wykonałby tego zadania lepiej od nas. Dodał że on nie dałby chyba rady.

Mój mąż ma takie same zdanie

Bo to my kobitki

Ale już niedługo tylko miesiąc

Szybko zleci

Szybko.. Tylko to czekanie... Chciałabym to już mieć za sobą i przytulić mojego okruszka

Ja też panicznie bałam się porodu, ale strach ma wielkie oczy.
Był to poród rodzinny, gdzie otuchy dodawał mi mąż a do tego trafiłam na wspaniałą położną. Dziękuje jej bardzo za pomoc i cierpliwość.