KONKURS 2

ja już mam swoich faworytów w "liście do brzusza" niektóre są naprawdę piękne i wzruszające, i na pewno będę głosować

jeszcze tylko jeden dzień i koniec konkursu

a mam pytanie jak to bedzie są 3 nagrody czyli miejsca w liscie do brzuszka
i 3 nagrody w wspomnieniach z porodu
czy tylko 3 nagrody łącznie ??
wiem,wiem pokręcono napisałam ale mam nadzieje ze zrozumiale hehe tak w miarę

Witam
Ciąża w moim przypadku dobrze przebiegała, ale do czasu. Od września moje wyniki zaczęły się pogarszac. Największy problem był z płytkami krwi, które przy znacznym spadku mogły wywołac krwotok u mnie i zagrożenie życia. Do końca cięży zostało jeszcze trzy miesiące, więc lekarz skierował mnie do szpitala. Tam spędziłam noc- rano zrobili mi wyniki i wyszło, że nie ma zagrożenia.(To było w 32 tygodniu). Dla pewności po tygodniu znowu zrobiłam wyniki i znowu wartośc płytek spadła, więc lekarz znowu mnie skierował do szpitala, ale tym razem już do Szczecina. W tak zaawansowanej ciąży pojechałam ponad 200 kilometrów do Szczecina. Miałam szczęscie, bo byłam u siostry, która tam mieszka. Następnego dnia poszłyśmy do szpitala ze skierowaniem. Tam zrobili mi padania dokładne. Na łóżku, kiedy robili mi USG, leżałam ok. 30 min. Okazało się, że wyniki znów są dobre, a bynajmniej nie zagrażające mojemu życiu, więc znowu nie zostałąm w szpitalu. Tym razem nie wracałam znowu do domu tylko zostałąm u siostry. Postanowiłam, że ten czas oczekiwania na narodziny mojej kochanej córeczki zostanę w Szczecinie i tu Oliwia miała się urodzic, ale tak się nie stało.
W Szczecinie spędziłam trzy tygodnie, tu odpoczywałam. Na kontrolę chodziłam tam do lekarza. Wyniki mi się bardzo poprawiły i lekarz w końcu 3 grudnia powiedział mi, że w najbliższym czasie nie urodzę, więc postanowiłam, że wrócę do domu, bo już tak tęskniłam bardzo za swoim mężem. Do terminu rozwiązania ciąży został tydzień.
3 grudnia przyjechał po mnie mój mąż i razem wróciliśmy do domku. Następnego dnia dobrze się czułam, moja teściowa akurat obchodziła imieniny, więc zrobiliśmy jej niespodziankę. Dzień minął mi spokojnie, wieczorem pojechaliśmy jeszcze na zakupy.

A w nocy się zaczęło, w nocy obudziłam się i podświadomie poszłam do łazienki przeczesałam sobie włosy i wróciłam spowrotem do łóżka, a za godzinę obudziłąm się(godz. 4.30), bo wody mi odeszły.
Obudziłam męża. Zaczął pakowac moje rzeczy. Na szczęscie do szpitala mamy bardzo blisko, bo na przeciw naszego domu jest już teren szpitala, tylko, że oddział połóżniczy jest w drugim końcu tej działki. Gdy już wszystko było gotowe pojechaliśmy do szpitala. Była gdzieś ok 4.45.
Na izbie przyjęc pielęgniarka zaczęła wypełniac wszystkie dokumenty. O godz. 5.00 dostałam pierwszych skórczy.Rano wykonali mi wyniki, aby sprawdzic poziom płytek. Wynik wyszedł bezpieczny, więc zdecydowali, że mogę urodzic naturalnie.Skórcze występowały już coraz częściej i częściej. Rozwarcie miałam na półtora centymetra, więc bardzo małe. Co dwie godziny miałam wykonywane badanie KTG i tak w bólach mijał mój dzień oczekiwania.
W domku wszyscy siętowali imieniny mamy a ja się męczyłam na porodówce. Ze mną razem były dwie inne dziewczyny oczekujące. O godz. 12 podłączyli mi kroplówkę. Wszyscy mi mówili, że teraz to już z górki, nie zoriętuje się kiedy mała przyjdzie na świat. Ale nie tak łatwo było, bo rozwarcie nadal się nie zwiększało.
O godz. 17 był obchód, akurat miałam robione KTG. Ordynator przyszedł, spojrzał na wydruk i zdecydował, że należy wykonac w moim przypaku cesarskie cięcie. Położne szybko przygotowały mnie do operacji. Potem już tylko znieczulenie dolęźwiowe i zaraz po paru minutach moja KOCHANA CÓRECZKA była już z nami na świecie. Była godz. 17.35
Lekarz mi ją z daleka pokazał i pamiętam tylko jej głośny płacz, wiedziałam, że wszystko jest w porządku.
Potem pielęgniarka powiedziała ile waży i jaka jest długa. Miała 3400 wagi i 54 cm długości. Lekarz przyniósł mi ją na chwilkę, mogłam jej dac buziaka. Już była spokojna.
Po operacji przewieźli mnie na sale. Nikt nie wiedział co się ze mną dzieje, bo nie miałam komórki.
Mąż z mamą przyszli i położna zrobiła im zdjęcie małej i powiedziała że wszystko jest w porządku ze mną i Oliwią.
Następnego dnia okazało się że Oliwia była owinięta pępowiną wokół ramienia, dlatego się nie zsówała i nie parła. To było przyczyną że rozwarcie się nie zwiększało.
Ciesze się, że mam to już wszystko za sobą, choc ciągle pamiętam, że miałam skórcze przez 12 godz. ale sam fakt że moja córeczka jest zdrowa i rośnie dobrze mi to wszystko wynagradza.
JESTEM BARDZO SZCZĘŚLIWĄ MAMUSIĄ

Witam
Ciąża w moim przypadku dobrze przebiegała, ale do czasu. Od września moje wyniki zaczęły się pogarszac. Największy problem był z płytkami krwi, które przy znacznym spadku mogły wywołac krwotok u mnie i zagrożenie życia. Do końca cięży zostało jeszcze trzy miesiące, więc lekarz skierował mnie do szpitala. Tam spędziłam noc- rano zrobili mi wyniki i wyszło, że nie ma zagrożenia.(To było w 32 tygodniu). Dla pewności po tygodniu znowu zrobiłam wyniki i znowu wartośc płytek spadła, więc lekarz znowu mnie skierował do szpitala, ale tym razem już do Szczecina. W tak zaawansowanej ciąży pojechałam ponad 200 kilometrów do Szczecina. Miałam szczęscie, bo byłam u siostry, która tam mieszka. Następnego dnia poszłyśmy do szpitala ze skierowaniem. Tam zrobili mi padania dokładne. Na łóżku, kiedy robili mi USG, leżałam ok. 30 min. Okazało się, że wyniki znów są dobre, a bynajmniej nie zagrażające mojemu życiu, więc znowu nie zostałąm w szpitalu. Tym razem nie wracałam znowu do domu tylko zostałąm u siostry. Postanowiłam, że ten czas oczekiwania na narodziny mojej kochanej córeczki zostanę w Szczecinie i tu Oliwia miała się urodzic, ale tak się nie stało.
W Szczecinie spędziłam trzy tygodnie, tu odpoczywałam. Na kontrolę chodziłam tam do lekarza. Wyniki mi się bardzo poprawiły i lekarz w końcu 3 grudnia powiedział mi, że w najbliższym czasie nie urodzę, więc postanowiłam, że wrócę do domu, bo już tak tęskniłam bardzo za swoim mężem. Do terminu rozwiązania ciąży został tydzień.
3 grudnia przyjechał po mnie mój mąż i razem wróciliśmy do domku. Następnego dnia dobrze się czułam, moja teściowa akurat obchodziła imieniny, więc zrobiliśmy jej niespodziankę. Dzień minął mi spokojnie, wieczorem pojechaliśmy jeszcze na zakupy.

A w nocy się zaczęło, w nocy obudziłam się i podświadomie poszłam do łazienki przeczesałam sobie włosy i wróciłam spowrotem do łóżka, a za godzinę obudziłąm się(godz. 4.30), bo wody mi odeszły.
Obudziłam męża. Zaczął pakowac moje rzeczy. Na szczęscie do szpitala mamy bardzo blisko, bo na przeciw naszego domu jest już teren szpitala, tylko, że oddział połóżniczy jest w drugim końcu tej działki. Gdy już wszystko było gotowe pojechaliśmy do szpitala. Była gdzieś ok 4.45.
Na izbie przyjęc pielęgniarka zaczęła wypełniac wszystkie dokumenty. O godz. 5.00 dostałam pierwszych skórczy.Rano wykonali mi wyniki, aby sprawdzic poziom płytek. Wynik wyszedł bezpieczny, więc zdecydowali, że mogę urodzic naturalnie.Skórcze występowały już coraz częściej i częściej. Rozwarcie miałam na półtora centymetra, więc bardzo małe. Co dwie godziny miałam wykonywane badanie KTG i tak w bólach mijał mój dzień oczekiwania.
W domku wszyscy świętowali imieniny mamy a ja się męczyłam na porodówce. Ze mną razem były dwie inne dziewczyny oczekujące. O godz. 12 podłączyli mi kroplówkę. Wszyscy mi mówili, że teraz to już z górki, nie zoriętuje się kiedy mała przyjdzie na świat. Ale nie tak łatwo było, bo rozwarcie nadal się nie zwiększało.
O godz. 17 był obchód, akurat miałam robione KTG. Ordynator przyszedł, spojrzał na wydruk i zdecydował, że należy wykonac w moim przypaku cesarskie cięcie. Położne szybko przygotowały mnie do operacji. Potem już tylko znieczulenie dolęźwiowe i zaraz po paru minutach moja KOCHANA CÓRECZKA była już z nami na świecie. Była godz. 17.35
Lekarz mi ją z daleka pokazał i pamiętam tylko jej głośny płacz, wiedziałam, że wszystko jest w porządku.
Potem pielęgniarka powiedziała ile waży i jaka jest długa. Miała 3400 wagi i 54 cm długości. Lekarz przyniósł mi ją na chwilkę, mogłam jej dac buziaka. Już była spokojna.
Po operacji przewieźli mnie na sale. Nikt nie wiedział co się ze mną dzieje, bo nie miałam komórki.
Mąż z mamą przyszli i położna zrobiła im zdjęcie małej i powiedziała że wszystko jest w porządku ze mną i Oliwią.
Następnego dnia okazało się że Oliwia była owinięta pępowiną wokół ramienia, dlatego się nie zsówała i nie parła. To było przyczyną że rozwarcie się nie zwiększało.
Ciesze się, że mam to już wszystko za sobą, choc ciągle pamiętam, że miałam skórcze przez 12 godz. ale sam fakt że moja córeczka jest zdrowa i rośnie dobrze mi to wszystko wynagradza.
JESTEM BARDZO SZCZĘŚLIWĄ MAMUSIĄ

sendzimir konkursowe opowiadanie o porodzie zamiesc tu --> www.zapytajpolozna.pl/forum/porod/porod/...s-2/Page-2.html#5131

Sylwuś, raczej są trzy ogólnie nagrody

a mozna sie dowiedzieć gdzie będzie ta ankieta??

podejrzewam ze tu na forum
do rozwiazania konkursu napewno wszystko sie dowiemy

gdzie mozemy znalesc ta ankiete zeby glosowac??

Krysia13 po zakonczeniu konkursu napewno bedzie jakies info cierpliwosci

hmm jest 15.02 wieczór a sondy jak nie było tak nie ma :/

Hej, konkurs jeszcze trwa
Głosowanie uruchomimy jutro.
Pozdrawiam
Piotr

aha, a takim razie przepraszam i dziekuję za odpowiedź

hihi:) nie moge doczekac się wyników;) dziewczyny trzymam za Was kciuki

też już od kilku dni mam swoją faworytkę, będę trzymała kciuki za jej wygraną bo napisała świetny list do brzuszka