Konkurs 49 - Wygraj Najdłuższą podróż

Zadanie konkursowe:
Dlaczego lubisz czytać książki? (Minimum 5 zdań)

Regulamin Konkursu:

1) Wziąć udział może 1 osoba (1 użytkownik, 1 adres mailowy) i tylko raz w danym konkursie.

2) Mile widziane polubienie strony na Facebook'u:
www.facebook.com/ZapytajPoloznaPL

3) Użytkownik zgłaszający musi być autorem zgłaszanego tekstu do konkursu.

4) Udział w konkursie biorą wpisy zamieszczone w tym wątku w dniach 14.09-20.09.2015

5) Ogłoszenie zwycięzców nastąpi 22.08.2015

5) Nagrodą są TRZY książki: "Najdłuższa podróż" Nicholas Sparks



Opis książki:
Ira Levinson ma za sobą wiele lat życia, przed sobą – zgodnie z diagnozą lekarzy – zaledwie kilka miesięcy. Kiedy prowadzony przez niego samochód wypada z oblodzonej trasy i stacza się po skarpie, unieruchomiony w nim ciężko ranny Ira jest pogodzony z tym, co nieuchronne. Szanse, że ktoś dostrzeże przysypane śniegiem auto, są bliskie zeru. Ira nie liczy na żadną pomoc, a jednak ją otrzymuje – od Ruth, zmarłej przed dziewięcioma laty żony, która pojawia się w jego majakach tak prawdziwa, że niemal może jej dotknąć. Gdy wspominają spędzone razem dramatyczne, ale szczęśliwe lata, Ruth próbuje obudzić w nim wolę przetrwania.

Cztery miesiące wcześniej Sophia poznaje sympatycznego Luke’a, który w rycerski sposób staje w jej obronie, kiedy jest nagabywana przez swojego byłego chłopaka. Wzajemna sympatia szybko przeradza się w głębsze uczucie, choć tych dwoje dzieli właściwie wszystko. Ona jest studentką ostatniego roku historii sztuki, on zakończył edukację na szkole średniej. Ona wciąż korzysta z uroków beztroskiego życia w campusie, on musi się mierzyć z twardą rzeczywistością życia na farmie zagrożonej przejęciem przez bank. Ona liczy na otrzymanie posady w muzeum w jednym z wielkich miast, on – na zwycięstwo w zawodach rodeo, które umożliwi mu zachowanie farmy. Gdzie tu miejsce na wspólną przyszłość?

Opis książki został zaczerpnięty ze strony Wydawnictwa Albatros.

Zapraszam do wzięcia udziału,
Położna Kasia

Kiedy kończę 12 godzinny dyżur, zmęczona idę na przystanek autobusowy, siadam... I marzę o gorącej czekoladzie, kocyku i fantastycznej książce z którą położę się wygodnie w łóżku. Historia w niej zawarta, przeniesie mnie w inną-lepszą rzeczywistość, w inny wymiar. Bohaterowie, sceneria którą sobie wyobrażam, potrafi mnie tak ,,wciągnąć", że nie wiem kiedy upływa noc... Nieraz zastaje mnie poranek, a ja ostatkiem sił z na wpół otwartymi oczyma kończę czytać ostatnią stronę, nieraz zachwycona a nieraz rozczarowana zakończeniem ale zawsze ,,zaspokojona" Książki, to coś co pozwala mi oderwać się od codziennych problemów, szarej rzeczywistości Literka za literką, strona za stroną i tak leci najcudowniej spędzony czas

P.S. Książka N.Sparksa, byłaby idealnym dodatkiem do coraz chłodniejszych, jesiennych wieczorów. Pozdrawiam !

Po całym dniu książki są dla mnie chwilą wytchnienia. Po całym dniu, gdy mam chwilę dla siebie i nie muszę już mieć wszystkiego pod kontrolą, pamiętać o wszystklim i organizować życia rodzinnego, mogę zatopić się w lekturze i czekać, jak potoczy się akcja, bo tym razem ktoś inny wymyślił scenariusz . Lubię te chwile, bo wtedy mogę wślizgnąć się w czyjąś skórę, w cudzy głos, w cudzą duszę. Przenoszę się wówczas w inny świat i odrywam się od własnych zmartwień, codziennego życia. Jestem tylko ja i książka.

Dlaczego czytam? Bo to kocham. Książki czytam odkąd pamiętam. Pierwszą książkę dostałam od przyjaciółki na 7 urodziny. Byłam nawet trochę zła- no bo po co mi to skoro i tak muszę czytać lektury? Teraz powinnam jej podziękować. Lubię czytać bo wtedy odpoczywam. Przed dyżurem książka pozwala mi zebrać siły do działania, a po nim.. Cudowne wytchnienie. Książki pozwalają uciec do innego świata, pobudzają wyobraźnię. Są także inspiracją do bycia lepszym człowiekiem. Pozwalają spojrzeć na wszystko z innej perspektywy. Lubię czytać i przeżywać miliony historii tak jakby były moje własne

Czytanie książek jest dla mnie jak rola w filmie. Zawsze marzyłam o byciu aktorką lub fotomodelką - grać role przed obiektywem.

Kiedy mam problemy - biorę książkę, opisującą historię z dobrym zakończeniem i zapominając o smutkach, wczuwam się w postać głównej bohaterki, wiedząc, że wszystko dobrze się skończy.

Mając wolne chwile, zamiast oglądnąć serial, film, reality-show, wolę położyć się na wygodnej sofie, przykryć kocem i połknąć jakąś ciekawą historię.

Wspaniale jest poznać historię innych ludzi - czytając biografię lub rozmarzyć się przy romantycznej opowieści.
Wspaniale jest spojrzeć na sytuacje, w których nigdy nie było dane nam być - jakby nas jednak dotyczyły...

Czytanie książek to magia, wspaniała przygoda, najlepszy relaks!

Mając 10, 20, 70 lat - warto czytać!
Warto czytać w domu, w busie, w łóżku... wszędzie...

Podróże może kształcą, a książki NA PEWNO!

Pasja czytania książek trwa u mnie do dziś, z nieskrywaną przyjemnością zarówno dla książki, jak i czytelniczki, czyli dla mnie Te drukowane strony są dla mnie jak drugi oddech, ulubiona filiżanka cappuccino, czy namiętny całus złożony przez męża. I nie rozumiejąc dlaczego nie wyobrażam sobie przechwytywania przez zmęczone oczy każdej literki na prawdziwej, czy to świeżo wydrukowanej, czy wypłowiałej książki z biblioteki, a nawet na tej poplamionej herbatą - pozycji literackiej, po którą można sięgnąć, nie tylko wzrokiem... Książka ma zawsze czas, aby poświęcić jej chociaż chwilę, tę wyrwaną z każdego zabieganego dnia. Potrafi utulić do snu, ożywić ponurą rzeczywistość, spełnić marzenie o ulubionej lekturze, choćby nie była ona faworytem w rękach dzieci i młodzieży. Książka jest otwarta na naszą krytykę, lubi być postrzegana jako rarytas w świecie cyfrowych e-booków. Czasami przegrywa z kinem dla zwariowanej nastolatki lub telewizyjnym festiwalem, pełnym muzyki dawnej i elektronicznej, ale żyje pośród mnie i innych użytkowników słowa pisanego. Czytanie książek to zabawa z bohaterem, często pragnącym odkryć zagadkę wszechświata, poznawanie jego stanów emocjonalnych, zabawa z czasem i przestrzenią, kolorowy zawrót głowy przy zapoznawaniu się z jego biografią, często pozostawiającą niedosyt i pragnienie - jak w przypadku całych serii czytelniczych, kolejne spotkanie z miniaturą życia każdego z nas. Lubię jej zapach, piękno okładki, choćby nadszarpniętej zębem czasu. Czytanie uzależnia i doprowadza do euforii, budzenia się nowych marzeń i refleksji nad egzystencją. Czytanie to możliwość ekscytacji nad sobą i własnymi przemyśleniami. Uwielbiam ten stan! Polecam je dorosłym i milusińskim, którzy oby nie utonęli w przeważającej cyfryzacji naszej globalnej wioski

Czytać to znaczy czuć całym sobą świat, w który nas zabiera książka. Odrzucić precz rutynę, szarą rzeczywistość
zostawić za sobą. Czytając, rozwijam zasób własnego słownictwa. Moje życie bez książek byłoby jak ciało bez ducha, jak pustynia, na której nie wyrośnie żadna
roślina. Kiedy biorę książkę do ręki, wyruszam do innego, lepszego świata. Lubię czytać książki. Paulo Coelho to mój ulubiony autor.
Jego życiowe przemyślenia, trafne metafory są po prostu rewelacyjne. Książki o tematyce trudnej, np. „Oskar i pani Róża” czy „Oswoić los” są dla mnie pouczające. Pozwalają spojrzeć na świat inaczej, z większy uczuciem. Książki, które czytam, wzbogacają moją duszę

Lubie czytać książki ponieważ są to chwile kiedy mogę po prostu oderwać się od codzienności i zgłębić w czyjąś opowieść . Dzięki książkom jednego dnia przemierzam oceany na statku a następnego pije kawę z przyjacielem w Starbucksie . Uciekam do książek i do moich najlepszych fikcyjnych przyjaciół przeżywam z nimi ich życie żeby kiedyś być gotową na to jak sama postawie swój wielki krok. Kocham patrzeć na swoja półkę z książkami...między tymi niewinnie wyglądającymi stronami kryją się wspomnienia i historie , ludzie i życia a każda opowieść jest inna ...to takie niesamowite uczucie..<3

Uwielbiam czytać.Książki mnie ubogacają, dzięki nim mogę poznawać inne epoki, zwyczaje,historię krajów.Gdyby nie książki ,byłabym uboższa o tę wiedzę.Nie wyobrażam sobie dnia bez książki.Są moimi najlepszymi przyjaciółmi,nigdy nie zawiodą, nie zdradzą,nie zranią, zawsze są, pocieszą, rozbawią do łez.Traktuję je więc jak najlepszego Przyjaciela, szanuję, dbam o nie,jestem im po prostu wdzięczna.

W zależności od nastroju czytam książki o takich jak ja, zwykłych, szarych postaciach borykających się z trudami dnia codziennego albo sięgam po lekturę, która pozwoli mi się od takiego życia odciąć. Ktoś kiedyś powiedział, że ten, kto czyta książki żyje podwójnie. Poszłabym nawet dalej - ten, kto czyta książki przeżywa życia bohaterów powieści, a więc ma możliwość przeżycia dziesiątek czy setek równoległych żyć. W rzeczywistości co prawda sami naszymi poczynaniami tworzymy własny świat, jednak przeważnie jest on w pewien sposób ograniczony, nie możemy sobie pozwolić na to by być na przykład pracującą matką, a jednocześnie wyjeżdżać w odległe zakątki świata tropiąc przestępców, czy też mając męża przeżywać romanse z tajemniczym mężczyzną poznanym w barze czy też żyjąc w szarej Polsce korzystać z bogactwa i luksusów Nowego Yorku... Dlatego uwielbiam czytać - książki mi tę możliwość dają.

--

Książki pokochałam mniej więcej od roku. Wcześniej nie czytałam za dużo ale teraz każdą wolną chwile poświęcam na czytanie. Najbardziej lubię romanse Sparksa. Moje plany z wybraniem się do kina na najdłuższą podróż niestety się nie powiodły więc z wielka ochotą przeczytałabym te powieść.
Książki stały się dla mnie bardzo ważnym elementem życia dużo mnie nauczyły nie tylko ja ugotować wyborną pomidorową ale jak łapać chwile. Wiele cennych rad i mądrych słów zawdzięczam opowieścią na swojej półce. Najbardziej lubię jednak romanse. Jak chyba każda kobieta. Ckliwe historie ludzi którzy nie zawsze poznali swoją drugą połówkę w przedszkolu ale długo szukali tej/tego jedynej/ego.
Naprawdę byłabym ogromnie szczęśliwa gdybym mogła pochwalić się tą nową pozycją moim koleżanka z klubu czytelniczego

Gorąco pozdrawiam

Lubię czytać książki, ponieważ dzięki nim moja głowa odpoczywa od codziennych problemów, moje myśli odpływają w dalekie krainy a wyobraźnia pracuje. Kocham literaturę za to, że mogę poznawać nowe miejsca i podróżować po całej kuli ziemskiej. Cenię książki za to, że relaksują mnie o każdej porze dnia i nocy, a także w lecie na hamaku i w zimie pod kocem przed kominkiem. Nieważne gdzie jestem, w domu, na wakacjach, w pociągu czy autobusie, książki zawsze przenoszą mnie do innego świata i pozwalają odetchnąć. Dzięki książkom mogę ćwiczyć swój umysł i rozwijać wyobraźnię, zwłaszcza, że najbardziej lubię kryminały. Za to romanse, które tez zdarza mi się czytać pozwalają mi choć trochę przenieść się w świat bez problemów, świat romantycznej miłości i pięknych krajobrazów.

Od dzieciństwa czytałam dużo książek, ale mimo tego wydawało mi się, że brakuje mi fantazji. Nie potrafiłam wymyślać najciekawszych zabaw, nie opowiadałam zapierających dech w piersiach historyjek, choć wierzyłam po cichu w magię – w to, że da się przejść przez szafę do niezwykłej krainy, w której zwierzęta przemawiają ludzkim głosem albo że w dzwoneczkach konwalii żyją leśne elfy. Wyobraźnia dodaje kolorów w moich oczach, smaku na języku, sprawia że słyszę więcej niż inni...jak istoty z nadprzyrodzonymi zdolnościami. Nie od razu dotarło do mnie, że to właśnie książki są kluczem do rozwijania fantazji. Dlatego je kocham… za wartką akcję, niesamowite i wyraziste postacie, niezapomniane wrażenia i tą niezwykłą możliwość ucieczki do innego świata.
Gdy czytam przestaje mieć dla mnie znaczenie to, co miałam zrobić, zapominam o nastawionym praniu czy gwiżdżącym czajniku…odpływam cała w literacki świat i żyję tym, co bohaterowie – przejmuję się ich rozterkami, rozczulam się przy opisach narodzin, zaręczyn albo pogrzebu, śmieje się z zabawnych dialogów, denerwuje mnie głupota bohaterek, gdy wiem, że źle postępują, krzywdzą i odtrącają przeznaczonego im mężczyznę, ekscytuję się, gdy wszystko zaczyna się układać po mojej myśli.
Ale nie tylko w głąb ludzkich serc mogę podróżować dzięki książkom. Mam także szansę zobaczyć coś zupełnie realnego, a mianowicie zwiedzać państwa, do których zapewne nigdy nie uda mi się pojechać. Nigdy nie miałam pieniędzy i czasu na podróże po świecie, a teraz to już nie wiem, czy miałabym odwagę, przyzwyczajona do swego malutkiego światka i bezpiecznego domu, w którym znam każdy kąt. Nie boje się jednak podążać śladami tych, dla których domem jest cały świat, poznają go, odkrywają jego najdrobniejsze tajemnice, robią zdjęcia i opowiadają, dzieląc się z czytelnikami takimi jak ja odrobiną niezapomnianych wrażeń.
Lubię też podróże w czasie, co z kolei umożliwiają mi powieści historyczne. Mogę wcielić się w dumną księżną, w głupią chłopską dziewkę albo romantyczną guwernantkę.
Jest tak wiele możliwości! Książki są lepsze od wygranego losu na loterii, bo z nimi można podróżować w czasie, przestrzeni, po różnych planetach i magicznych zakątkach. I dlatego kocham czytać

Uwielbiam książki, bo przy nich odrywam się od rzeczywistości - czasem marzę, że też będę taka szczęśliwa, odważna, pewna siebie a czasem jestem wdzięczna Bogu i losowi, że mnie omijają takie dramaty życiowe, trudne wybory, zdrady i zmarnowane szanse... Czasem z całych sił kibicuję bohaterom, dopingując ich do działania, jak bliskich mi ludzi, a czasem doprowadzają mnie do szału swoją bezmyślnością, biernością czy rezygnacją. Czasem ocieram łzę smutku lub wzruszenia, czasem czuję dumę, a czasem irytują mnie wydumane trudności czy przerysowane dylematy. Czasem bohaterowie imponują mi siłą z jaką przeciwstawiają się wszelkim przeciwnościom losu, kiedy upadają a jednak zawsze się podnoszą, ale czasem śmieszy i denerwuje mnie ich naiwność, beztroska czy nieodpowiedzialność....Czasem boję się z nimi, zaciskam zęby z bólu a czasem śmieję się w głos albo zachwycam jakimś barwnym opisem...
Dlaczego więc lubię czytać książki? - ja nie lubię, ja kocham książki za cały wachlarz emocji, których mi dostarczają...

Uwielbiam czytać książki, ponieważ przenoszą mnie w inny świat, gdzie górę nad rzeczywistością bierze wyobraźnia. Oczami myśli widzę bohaterów, ich czyny, zdarzenia, jestem scenarzystą filmu opisanego na kartach książki. Dzięki powieściom potrafię inaczej spojrzeć na świat, zauważyć to, co wcześniej pozostawało niezauważalne. Dzięki obserwacji zachować wielu setek bohaterów jestem w stanie także rozwiązać w szybszy, prostszy i bardziej efektywny sposób własne problemy.
Książka to najlepszy przyjaciel człowieka!