Smutny list Aniołka do mamy

"Nie płacz kochana mamo,
ja patrzę na ciebie od rana,
jak tylko oczka otworzę
i skrzydła anielskie rozłożę
-to zaraz lecę do ciebie,
pomimo, że jestem tu w Niebie,
lecę, by ciebie utulić ,do serca przytulić,
głaskać twe włosy rozwiane
i skleić twe serce złamane
I znajdziesz mnie w listkach na drzewie
i wiatru ciepłym powiewie
i w jasnym słońcu promieniu
i w ptaku co usiadł na ramieniu
w Tatrach i szumie morza
w tęczy łuku barwnym jak zorza
w tatusia czułym uścisku,
bo jestem tak bardzo blisko...
i śpiewam ci liści szelestem
i kocham-przy tobie jestem
w zachodzie i wschodzie słońca
ja będę z tobą do końca!"

Płacz koi ból ale nie możemy płakać bo nasze Aniołki też będę smutne...

KOCHAM CIĘ KRYSTIANKU I ZAWSZE BĘDZIESZ W MOIM SERDUSZKU!!!

(*)(*)(*)

"Nikt nie potrafi powiedzieć, DLACZEGO?...
Do bram niebieskich zapukało dziecię, wiedząc, że nie ma go już na świecie.
Po jego twarzy łezki spływały i szeptał przy tym...."Ja chce do mamy".
Czy tak naprawdę stać się musiało?- w główce zadawał sobie pytanie.
Nagle bramę otworzył Stróż Anioł Jego i głośno powiedział..."Nie płacz kolego.
Troszkę pobędziesz tu z nami i wkrótce spotkasz się z rodzicami.
Dziecię spojrzało na Stróża swego wciąż nie mogąc pojąc, Dlaczego...
Bardzo chciało wrócić do mamy i nie przechodzić przez próg tej bramy.
Anioł wziął wtedy dziecię na ręce pokiwał głową jakby w podzięce,
coś mu tłumaczył wyjaśniał, Dlaczego, mówił tak cicho by nikt nie słyszał tego.
Po krótkiej chwili dziecię na niego spojrzało, przetarło oczka, płakać przestało.
Wtuliło się mocno w Anioła ramiona szepcząc do ucha...."Chodźmy do Boga"....
Gdy przechodzili przez wielką bramę dziecię spojrzało jeszcze przez ramię.
Pomachało rączką na pożegnanie swojej jedynej, najdroższej mamie.
Gdy się wrota za nim zamknęły synek wyszeptał jeszcze te słowa.....
" Każdego dnia przychodził tu będę, by was powitać kochani rodzice.
Będę się modlił za Wami do Boga by nigdy więcej nie spotkała was trwoga.
Za mnie kochajcie moje rodzeństwo i pielęgnujcie swoje małżeństwo.
Chociaż Wam nigdy nie powiedziałem- Kocham Was Bardzo- (a tak bardzo chciałem).
I zanim Anioł się zorientował, dziecię zasnęło w jego ramionach ze smutną minka, słonymi łzami, bo będzie tęsknić za rodzicami.........."

smutne to

Same mi łzy lecą
Nigdy się nie pogodzę z tym że mojego synka nie ma
Urodziłam go 16 kwietnia i tego samego dnia zmarł...
Każdy 16 dzień miesiąca będzie coraz gorszy
Zawsze jak idę na cmentarz to muszę mieć paczkę chusteczek ze sobą bo nie mogę powstrzymać łez

BARDZO CIĘ KOCHAM MÓJ KOCHANY SYNECZKU!!!!!! 16.04.2012[*]

Tulę mocno, choć wiem, że to nie pomoże

vestusia uwierz że pomaga, słowa które same sobie wzajemnie piszemy bardzo pomagają. Dziękuję wam dziewczyny że mogę się wygadać. Wiecie co przeżywam i mnie rozumiecie. Cieszę się że znalazłam to forum. Ściskam was wszystkie mocno!

Iwonta, teraz na pewno musi upłynąć troszkę czasu (nikt Ci nie powie ile), ale za jakiś czas, jak będziesz gotowa i fizycznie i psychicznie zaczniesz myśli kierować w stronę kolejnych starań o dzidziusia. Smutne to, co się stało, tragiczne, nawet nie chcę sobie tego wyobrażać, bo po prostu nie umiem. Płaczę tylko. Jest mi przykro, że takie rzeczy w ogóle mają miejsce. Pewnie i Ty masz w sobie troszkę gniewu, żalu, że dlaczego akurat Was to spotkało.
Wierzę, że z czasem te okropne wydarzenia dadzą Ci ogromną siłę i Miłość. Będziesz tulić swojego Skarba w ramionach a o swoim synku Aniołku będziesz zawsze pamiętać. On już zawsze będzie miał swoje miejsce w Twoim serduszku. Jesteś silna, teraz jest czas, abyś wylała z siebie cały żal i smutek.

Będzie dobrze, zapewniam Cię!

:*

Pewnie pomyślicie o mnie jak o wariatce ale ja tak pragnę mieć dziecko że już kocham to maleństwo które będzie we mnie gdy zajdę w ciążę!

Krystianka zawsze będę kochać to oczywiste, ale chcę mieć dzieciątko które będę kochać, całować i przytulać. O niczym innym nie myślę teraz. Codziennie patrzę w kalendarz i liczę kiedy będzie ten czas kiedy zaczniemy starać się o dzidzię.

Nie bój się płakać to pomaga. Ja poroniłam prawie 4 miesiące temu. Nie pogodziłam się ze stratą dziecka, bo się nie da. Jest mi ciężką ale radze sobie. Są dni że płaczę i nie mogę spać ale wiem, że kiedyś będę miała jeszcze dzieci. Po poronieniu tak jak ty bardzo chciałam zajść w kolejną ciąże. Teraz boję się ciąży, że znowu poronię. Chcę być naprwdę przygotowana na przyjęcie dziecka i fizycznie i psychicznie. Wzmacniam się witaminami i musi upłynąć jeszcze trochę czasu zanim znów będę chciała być w ciąży. Ściskam Cię mocno i utulam.

natalka ja też się boję ciąży ale bardzo marzę o tym żeby być mamą. Gdyby nie ten pieprzony węzeł teraz byłabym najszczęśliwszą mamą na świecie!!!!

Gdy widzę swoje koleżanki z wózkami albo w ciąży chcę mi się płakać i taki widok potrafi bardzo przygnębić.. Dlatego chcę gdzieś pojechać ze swoim mężem. Najlepiej w góry żeby być wysoko i dzięki temu bliżej Krystianka... Odpocząć od znajomych, od otoczenia.

Iwonta dobrym pomysłem jest abyś z mężem gdzieś wyjechała. My 2 tyg po urodzeniu Alanka wyjechaliśy na tydzień w góry. Tam myślałam o Synku i tak, ale było jakoś inaczej. Nie byłam w domu, gdzie wszystko mi sie z Nim kojarzyło, ani nie spotykałam znajomych, którzy i tak mnie unikali.

Kochana ściskam Cie z całej siły i życze powodzenia. Czas szybko zleci i już nie długo będziesz tuliła swoje maleństwo, a Krystianek z góry będzie się nim opiekował.

Natalka za Ciebie też trzymam mocno kciuki.

Uda się, musi. Będzie strach, ogromny strach, ale warto! Skoro mnie się udało to i Wam się uda.

Iwonta
rozumię Cie doskonale,wiem przez co w tej chwili przechodzisz I pamietam doskonale to uczucie jak widziałam wokół mnie wózki z dzieciaczkami...
Ale wiedz ze na prawde wszystko sie ułozy,tylko na to trzeba czasu...
Musisz przejsc przez te chwile,tak to juz niestety jest.Wiem ze jest Ci ciezko,Twoje serduszko pekło i czujesz złosc to jest normale i nie ma co sie przed tym bronic.Ale wierz mi po kazdej burzy nastaje słońce.
Ja tez nie mogłam sie doczekac kiedy znów moge starac sie o dzidzie.Ale wiedziałam ze trzyma mnie to ze jest jakas data która dawała mi zielone swiatło i tego sie trzymałam.Później juz tylko liczyłam dni płodne,badałam sluz i ...jestem w 3 miesiacu ciazy.
Chodze na cmentarz do mojego Kubusia i wiem ze czuwa nade mna i tym dzieciatkiem które nosze pod sercem
Pamietaj, chociaz teraz sa chwile trudne i ciezkie to zobaczysz wspomnisz moje slowa ze bedziesz jeszcze szczesliwa kobitka w ciazy no i w koncu MAMAUSIA
Trzymaj sie cieplutko Pamietaj ze my wszystkie sluzymy pomoca i zawsze wysłuchamy i porozmawiamy