Smutny list Aniołka do mamy

Iwonta
rozumię Cie doskonale,wiem przez co w tej chwili przechodzisz I pamietam doskonale to uczucie jak widziałam wokół mnie wózki z dzieciaczkami...
Ale wiedz ze na prawde wszystko sie ułozy,tylko na to trzeba czasu...
Musisz przejsc przez te chwile,tak to juz niestety jest.Wiem ze jest Ci ciezko,Twoje serduszko pekło i czujesz złosc to jest normale i nie ma co sie przed tym bronic.Ale wierz mi po kazdej burzy nastaje słońce.
Ja tez nie mogłam sie doczekac kiedy znów moge starac sie o dzidzie.Ale wiedziałam ze trzyma mnie to ze jest jakas data która dawała mi zielone swiatło i tego sie trzymałam.Później juz tylko liczyłam dni płodne,badałam sluz i ...jestem w 3 miesiacu ciazy.
Chodze na cmentarz do mojego Kubusia i wiem ze czuwa nade mna i tym dzieciatkiem które nosze pod sercem
Pamietaj, chociaz teraz sa chwile trudne i ciezkie to zobaczysz wspomnisz moje slowa ze bedziesz jeszcze szczesliwa kobitka w ciazy no i w koncu MAMAUSIA
Trzymaj sie cieplutko Pamietaj ze my wszystkie sluzymy pomoca i zawsze wysłuchamy i porozmawiamy

Zagadzam się, że wyjazd pomaga. Jest tak jakoś lżej. Sama niedawno wróciłam i jest jakoś inaczej, może nie super ale lepiej. Byłam w samym śroku lasu, zero cywilizacji, do najbliższego sklepu 20km! brak zasięgu i myśli były jakieś pozytywne.

Też pojadę do jakiegoś lasu i będę krzyczeć na cały głos DLACZEGO ???? ;(

Iwonta a nóż, może to chociaż na chwilkę pomoże w bólu

Pare dni po tym jak wyszłam ze szpitala zrobiłam kotlety schabowe na obiad to tak się wyżyłam na nich że miały chyba 2 milimetry grubości... Powiem Ci szczerze że troche pomogło... Ubijałam kotlety i płakałam...