STARANIA O CIAZE

Ja muszę się czasem posprzeczać dla udowodnienia swojej racji i dla powiedzenia bezcennego A NIE MÓWIŁAM

witajcie


przepraszam,ze sie nie odzywam,ale ciezki czas mam.Probuje sobie radzić z tym,ale roznie to wychodzi.Za tydzien jade do kliniki,boje sie jak cholera,nie tyle badań co wyników.Chciałabym po tym wszystkim znowu do was wrócić i starać się.

Gosiaku co u Ciebie?czesto mysle o Tobie.

pozdrawiam "stare" dziewczyny: Gosiaka,Lacrijke,@nulkę,Nikusie,Majówke,vifi,Mirelle.

odezwe się znowu za jakis czas..moze po badaniach dam znac co i jak.

Gabi słonce, jak dobrze Cię widzieć, nie bojaj, dobrze będzie wrócisz szybciej niż myślisz, nie wiem tylko czy ekipę poznasz, ale ja na pewno będę czekała na Ciebie i pisz pisz pisz, cały czas pisz co u Ciebie, dobrze?

Gabi dobrze że jesteś, będzie wszystko dobrze, trzymam za Ciebie kciuki a u mnie po staremu czyli nadal nic ale udało mi się męża namówić na badanie nasionek i za 2 tyg. idzie, i strasznie się boję, nie tyle wynikami ale reakcją męża jak okaże się że będzie źle no ale to nic nie zmieni nawet jeśli będzie nieciekawie jedynie, co to już będziemy wiedzieć co robić dalej...

dziewczyny dziś nawiązały do tematu kłótni z mężem na temat parcia na dziecko, u nas jakoś się o tym ostatnio nie mówi, jedynie rodzina nam o myśleniu o tym przypomina a wczoraj tak sobie leżeliśmy i spytałam: dlaczego my nie możemy mieć dzieci ? tyle kobiet niechcących dziecko często cały czas sa w ciąży, bo klepią dzieci bez zastanowienia jedno po drugim a potem takie dzieci są im odbierane a my...??? a mąż powiedział: że On myśli że dziecko najlepiej wie kiedy się pojawić, kiedy będzie ten najodpowiedniejszy moment...a potem jeszcze dodał że może jeszcze być że Bóg może ma wobec nas inny plan, żeby może kiedyś przygarnąć jakieś niekochane maleństwo...

Gabi odzywaj sie i zaglądaj do nas częściej

Gosiak, na niekochane zawsze będzie czas, najpierw swoje, luzik, będzie na bank. Ale fajnie że macie takie zdrowe podejście, nerwy nie pomagają, wzajemne nakręcanie się też.

Mirella napisał:

Gosiak, na niekochane zawsze będzie czas, najpierw swoje, luzik, będzie na bank. Ale fajnie że macie takie zdrowe podejście, nerwy nie pomagają, wzajemne nakręcanie się też.

Mirella z tym że na swoje przyjdzie czas trzymam Cię za słowo

a z nakręcaniem i nerwami to juz to przerabiałam chyba każdy tak ma teraz jakoś spokojniej do tego podchodzę

Mirella a powiedz mi jedno z tego co wiem Ty długo się starałaś o Duśkę, była jakaś przyczyna że szybciej się nie dało, leczyłaś się jakoś? czy tak po prostu po dłuższym czasie się udało?

Gabi nie wiem jakie dokładnie badania robisz, ale trzymam kciuki, żeby było po Twojej myśli
Mirella Gosiak zdrowe podejście jest najważniejsze, ale mi czasami nie wychodzi, teraz też mam wrażenie, że pogodziłam się z faktem, że jak będzie już odpowiedni czas to Bóg ześle nam dzidziusia, ale i tak są chwile w których się zastanawiam, dlaczego jeszcze się nie udało

A przy okazji, może Wy wiecie z jakich powodów występuje plamienie w ok 18dc Czy to może być spowodowane niedoborem progesteronu bo gdzieś to wyczytałam

Agnessa no takie plamienia to też mogą oznaczać tan taram ZAGNIEŻDŻENIE kiedy miałaś owu? jak tak ok z 7-6dni temu no to

Gosiak nie sądzę, żeby to było zagnieżdżenie Najbardziej płodne miałam we wtorek i środę (bo miałam odpowiedni śluz - kurzy )dlatego myślę że owulka mogła być właśnie w tedy albo w czwartek a plamienie miałam w poniedziałek i wczoraj (to był taki różowy śluz, a wczoraj był taki brązowawy ) Więc od owulacji do plamienia minęło 4-5 dni

Witam,
Jestem tu nowa, trochę się tu gubie... Podobnie jak Wy rozpoczęłam starania. Mam już jedno dziecko, od jakiegoś czasu stram sie o drugie... co wcale nie jest takie proste... 2 razy poroniłam przed 6 tygodniem, lekarz mnie uspokajał że tak sie zdarza i nie znalazł przyczyny. W sumie to wcale jej nie szukał, tylko ja nie mogę spokojnie tego przyjąć i z obawy przed kolejnym wymyślam milion powodów by jeszcze zaczekać... Ale teraz tak bardzo tego pragnę, ze nie chcę czekać ani chwili!!! Porobiłam kilka badań, ponownie odwiedziłam ginka i niby wszystko jest ok. Tylko od kiedy zaczęłam sie przyglądać mojemu cyklowi to wykryłam coś niepokojącego, o czym wcześniej nawet nie pomyślałam, że może być przyczyną moich problemów. Okazuje sie, że od dawna mam tak, że na kilka dni przed @ mam brunatne plamienia. Mam tak już dosć długo, nawet nie jestem w stanie powiedzieć od kiedy... moze od zawsze... W sumie to myslałam, że to normalne, ale teraz zaczełam szperać w necie i okazuje sie, że moze to być tzw."niedomoga lutealna", czyli zbyt niski progesteron w II fazie cyklu. Czy któraś z Was może miała podobne doświadczenia? Czy długo trwa leczenie i czy jest skuteczne?
Pozdrawiam i życzę Wam powodzenia

Emka Witaj, żeby stwierdzić czy masz niedobór progesteronu, powinnaś go zbadać w 21-22dc, na podstawie wyników gin powie Ci, czy faktycznie masz problemy z fazą lutealną, ja mam dość niski progesteron i biorę luteinę(progesteron w tabsach dopo.) od 18dc przez 10dni. Ja też poroniłam i lekarze nie potrafią wskazać przyczyny, pomimo licznych badań hormonów itp. Przyczyną mogło być wszystko i nic
Ale życzę powodzenia w staraniach i obyś szybko mogła nam tu pokazać dwie kreseczki na teście ciążowym. A jak długo sie staracie o drugie bejbionkto

Gosiak u nas to było tak, że musieliśmy zawiesić starania bo nam się życie pokomplikowało i zwyciężyła odpowiedzialność. I w sumie to mnie wykończyło psychicznie, samych staranek takich uczciwych to ze dwa latka by się uzbierało. Nie leczyłam się na nic ani nic w ogóle nie robiłam w sensie medycznym, przeszłam tylko przez liczenie, testy owu i przytulanka co dwa dni. Potem miałam dosyć i przestałam liczyć, potem załamka i całkiem odpuściłam. A zafasolkowałam w cyklu który kompletnie skreśliłam, więc może to i prawda że dziecko samo decyduje

Ja generalnie od lekarzy z daleka bo im bliżej gabinetu tym bardziej chora jestem, tak więc ze mnie przykładu brać nie należy mimo wszystko.

Mirella najwięcej moich koleżanek starających się zachodziło w ciąże, jak już odpuścili, więc podobnie jak Ty hehe ale ja jak na razie nie wiem jak to zrobić, żeby odpuścić sobie (w głowie, bo powtarzam sobie cały czas żeby odpuścić i

agnesssa to się nie da tak odpuścić każda z nas musi swoje przejść i dopiero wtedy po tych przejściach wkrętach itp odpuszcza się bo się ma już dość

Nooo Mesy tylko pytanie kiedy będę miała dość hehe Najchętniej bym tak wyjechała gdzieś przynajmniej na dwa tygodnie, gdzie nie byłoby czasu myśleć o tym, jakies wycieczki zabawa ze znajomymi, ale mój mąż nie ma już urlopu więc nic z tego
Zobaczcie dziewczyny jakie fajne informacje znalazłam www.ebrzuszek.pl/index.php?option=com_co...iew&id=236&Itemid=86