Mama wraca do pracy

dziewczyny powiem wam ze jak zawoze malego codziennie to jest mi tak zle .. najchetniej bym go nie oddawala. Jakos nie moge sie do tego przyzwyczaic ze maly pod inna opieka .. godze sie tylko z tym. Naparawde nie mile uczucie

Mój pracodawca mi powtarzał "spokojnie, spokojnie, jeszcze jest czas na decyzje" i nigdy nie miał czasu żeby pogadać, ten dwulicowy -piiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii - sama musiałam się "wypikać" bo sama myśl, o tym, że nie mam ukochanej pracy podnosi mi ciśnienie! do końca byłam przeświadczona, że wracam do swoich obowiązków łajza, nie dyrektor

ilona napisał:

bombel tylko kasiora może tu coś niecoś pozmieniać. Ja już troszkę posprzątałam forum tam gdzie mam dostęp oczywiście.

zalatwione

witam no nasze dyskusje dalej nie poskładane ale tak na temat to chce sie pochwalić ,ze od 5 wrzesnia pracuje i jestem bardzo zadowolona choć lekko nie jest. w dzień do godziny 16 jestem z maluszkami a potem praca do 2 w nocy ale inaczej sie nie da u nas bo mój mąz tez pracuje . puki co to zapowiada sie całkiem nieżle ale wszystko wyjdzie w praniu . Zyzcze wytrwalosci mamusiom ,które musza wracac do pracy . Ja w sumie nie myślałam o powrocie do pracy ale jakos mnie naszło ,bo kasy nigdy nie zawiele jak ma sie 4 dzieci . jestem na wychowawczym i pracuje na
Część wiadomości jest ukryta dla gości. Proszę zaloguj się lub zarejestruj aby ją zobaczyć.
.

Wszystkim mamusiom które planują powrót do pracy gorąco polecam króciutką lekturkę
wrolimamy.pl/2011/09/14/niania-na-medal/
autorstwa Naszej forumowej koleżanki

raczek10 napisał:

witam no nasze dyskusje dalej nie poskładane ale tak na temat.

spam dawno zostal juz usuniety ! cos jeszcze ??

Kasiora wtedy jeszcze nie działaly ostatnie dyskusje! ale teraz jest git

zaglądacie tu jeszcze, dziewczyny?

ja wróciłam do pracy w połowie lipca, Hanka miała niecałe 7 miesięcy. na początku (końcówka lipca i sierpień) pilnowała jej moja mama (jest nauczycielką, więc mogła trochę z nią pobyć). bałam się bardzo, jak to będzie, mimo, że to moja mama... było tak sobie - mama zajmowała się nią dobrze, ale Hanka przez pierwsze 2-3 tyg. dużo płakała, mało spała, mało jadła, była nerwowa... w domu rodziców jest więcej ludzi i hałasu niż u nas, trudno jej się było przestawić. we wrześniu wzięliśmy 2 tyg. urlopu, a potem zaczęliśmy ją wozić do nowej niani. było mi dużo trudniej, niż dziecku - bo niania okazała się być ok i mała przywykła szybko do nowej sytuacji.

kiedyś myslałam, że nie wrócę do pracy, krytykowałam kobiety, które kilkumiesięczne dzieciaczki podrzucały jak kukułcze jajka obcym... ale kiedy sama znalazłam się w takiej sytuacji, doszłam do wniosku, że nie mogę pozwolić, żeby mój mąż żył pod presją, że jest jedynym żywicielem rodziny - to by było jakieś nie fair w moim odczuciu. poza tym nie chciałabym musieć oszczędzać na dziecku, lubię małą wystroić, kupić jej fajne zabawki, a teraz urządzamy jej pokoj... wszystko to byłoby niemożliwe bez mojej pensji. poza tym nie wrócenie do pracy teraz skutkowałoby jej utratą zapewne... osoba, która mnie zastępowała, zrobiła mi typową krecią robotę i od lipca staram się na nowo przekonać do siebie szefa.

powroty do pracy bywają trudne...

eash dopiero zauwazyłam Twój suwaczek ciążowy Gratuluję...zamierzasz długo pracować w takiej sytuacji ??


mój powrót do pracy okazał się ... dobrą decyzją, jednym słowem u nas sprawdziło się przysłowie, że "Strach Ma Wielkie Oczy" oby taka sytuacja utrzymała się "na zawsze"
pozdrawiam Mamusie-Pracusie

Ja wracałam do pracy jak Michaś miał 6 miesięcy czyli po macierzyńskim i urlopie wypoczynkowym. Nianię znalazłam w rodzinie więc pod tym względem miałam spokój. Tak jak piszecie dziewczyny- najgorzej to zniosłam ja, Michaś przyzwyczaił się szybko. Pamiętam, najgorsze były pierwsze dni, a później już ok. Niania musi poznać wszelkie zwyczaje i nawyki dziecka. Szczęście mają Ci, którzy mogą być w domu. Chociaż ja bardzo chciałam wrócić do pracy i tak zrobiłam. Teraz mijają dwa lata. Siedzę od kilku dni w domu i żal mi że nie byłam z dzieckiem cały czas. Wiedzieć go w każdej chwili, cały dzień, bo po pracy człowiek zmęczony, obiera dziecko, gotuje obiad, kąpiel i spać. I tak w kółko. A tyle nas mija. Dla mnie też zarabianie było ważne bo mąż nie był w stanie nas utrzymać, ale za kilka lat jak dziecko urośnie nikt nam tego nie wróci i będziemy żałować że praca i szef był dla nas ważniejszy...
Może chaotycznie ale ja mam takie przemyślenia po 2 latach pracy. Szkoda, że musimy wybierać miedzy pracą a dzieckiem...

eluna2006 napisał:

ale za kilka lat jak dziecko urośnie nikt nam tego nie wróci i będziemy żałować że praca i szef był dla nas ważniejszy...

Każda mamusia która nie musi wracać szybko do pracy powinna o tym pomyśleć Chociaż zapewne,większość zdaje sobie z tego sprawę
Ja (odpukać) jak na razie mam to szczęście że jeszcze nie muszę zostawiać mojego synka!I mam nadzieję że na rynek pracy wrócę wtedy kiedy JA będę chciała,a nie kiedy sytuacja to wymusi...!

eluna2006 napisał:

Szkoda, że musimy wybierać miedzy pracą a dzieckiem...

bardzo wielka szkoda proza życia...

Już pisałam na ten temat na forum, ale chciałam polecić wszystkim mamom, które ze względu na powrót do pracy nie mogą zajmować się swoim maluchem, a nie chcą go posłać do żłobka lub przedszkola wygodną alternatywę. Moja znajoma skorzystała z usług firmy oferującej opiekę nad dzieckiem i wynajęła babysitter. Akurat ona nie potrzebowała pełnoetatowej niani, a osoby, która zajmie sie małym na 2/3 godziny zanim do domu nie wróci jej mąż. Była zadowolona z jej usług, dlatego i ja wam ją polecam!

na pewno jest to jakieś wyjście z sytuacji, bo miejsc w żłobkach coraz mniej i nie każde dziecko się załapie, a nawet jeśli to potem zawsze problemem jest transport i może faktycznie korzystniejszym rozwiązaniem będzie zatrudnić kogoś kto przed naszym wyjście przyjdzie do dziecka, a wyjdzie dopiero jak my wrócimy

ja zamierzam siedzieć w domu z moim skarbem jak najdłużej się da. Mam taka możliwość że pracodawca podchodzi do macierzynskiego i wychowawczego bardzo przychylnie.