Ile staraliśmy się o maleństwo???

Będę szła do lekarza który nie pracuje w szpitalu w moim mieście.

iwonta_kg napisał:

Będę szła do lekarza który nie pracuje w szpitalu w moim mieście.

Zawsze dobre i tyle kochana

iwonta_kg napisał:

Będę szła do lekarza który nie pracuje w szpitalu w moim mieście.

no ja teraz idę do 3 ginekologa 1 zawiódł mnie w pierwszej ciąży, chodziło o jego podejście po tym jak poroniłam a 2 natomiast twierdził że nie mam się przejmować bólami i też skończyło się tak jak wcześniej. Teraz wybieram się do takiego który leczył niepłodność, więc mam nadzieje że będzie miał dobre podejście!
A jeśli chodzi o moje dwa aniołki to w pierwszej ciąży w 8t. zaczęłam krwawic i miałam straszne bóle brzucha więc pojechałam na izbę i się okazało że nie ma bicia serduszka, półtora tygodnia wcześnie byłam na 1 wizycie u ginekologa, natomiast w 2 ciąży od początku dziwnie się czułam, miałam skurcze jak podczas miesiączki i bóle jajników- myślałam że dostane miesiączkę ale okazało się że jestem w ciąży bodaj że w przeciągu 2 tyg, miałam wizytę u ginekologa powiedział że nie mam się przejmować bólami i że za tydzień mam przyjść na usg był to piątek a w czwartek wylądowałam w szpitalu bo miałam brunatne plamy był to 7 tydzień do soboty byłam na lekach podtrzymujących ciąże zrobili mi usg na którym było widać tylko pęcherzyk który wyglądał na 4 5 tydzień a później z krwi betę i stwierdzili że mam mało hormonów więc w poniedziałek 16 lipca miałam zabieg

Bardzo mi przykro kochana Patko i mam nadzieję że nie trafisz tym razem na jakiegoś parszywego ginekologa.

Ja bym nie mogła nawet chodzić do swojej pani ginekolog która prowadziła moją ciążę bo bym nie dała rady psychicznie kłaść się na kozetkę i patrzeć na usg dzieciątka które teraz jest we mnie bo bym cały czas myślała o tym jak widziałam na tym samym usg mojego Krystianka Poza tym jak przejeżdzam koło jej gabinetu to mi się wszystko przypomina a co dopiero być tam w środku...

Mam nadzieję że szybko zafasolkujesz i wszystko będzie dobrze! Trzymam kciuki za Ciebie
Daj znać co tam u Twojego lekarza. Buziaki

Zaszłam w ciąże po miesiącu od rozmowy, że zaczynamy się starać o dziecko. Byłam w szoku, myślałam, że potrwa to, co najmniej kilka miesięcy, ale to była miła wiadomość na początku nie mogłam uwierzyć, że to już

iwonta_kg napisał:

Bardzo mi przykro kochana Patko i mam nadzieję że nie trafisz tym razem na jakiegoś parszywego ginekologa.

Ja bym nie mogła nawet chodzić do swojej pani ginekolog która prowadziła moją ciążę bo bym nie dała rady psychicznie kłaść się na kozetkę i patrzeć na usg dzieciątka które teraz jest we mnie bo bym cały czas myślała o tym jak widziałam na tym samym usg mojego Krystianka Poza tym jak przejeżdzam koło jej gabinetu to mi się wszystko przypomina a co dopiero być tam w środku...

Mam nadzieję że szybko zafasolkujesz i wszystko będzie dobrze! Trzymam kciuki za Ciebie
Daj znać co tam u Twojego lekarza. Buziaki

Witajcie! Po długiej nieobecności jestem, jakoś nie miałam siły tutaj zaglądać..

No więc jestem już po wizycie u nowego ginekologa,który okazał się strzałem w 10, jestem zadowolona, bardzo kompetentny, o wszystko szczegółowo pytał. Powiedział że mamy z mężem zrobić sobie 3 miesięczna przerwę w staraniach abyśmy mogli dojść do siebie po poprzedniej ciąży, mam zacząć brać kwas foliowy, i dał mi skierowanie do poradni leczenia niepłodności aby zrobili nam szczegółowa diagnostykę genetyczną, wizytę mamy pod koniec listopada. Martwi mnie tylko fakt, iż skierowanie dostałam tylko ja a z tego co czytałam to każde z nas powinno mieć swoje skierowanie! A z rozmowy z moim ginekologiem wynikało że obydwoje mamy się poddać badaniom. Wiec chyba będę musiała dopytać o skierowanie dla męża.

A co tam słychać u was jak starania?

Jak tak czytam co przeszłyście to aż się włos jeży;/ chociaż sama pamiętam paplaninę lekarzy, że za chuda, że zła budowa ciała na ciążę, ze po tylu torbielach to ciąża mało prawdopodobna itp. itd. Ile się napłakałam to szkoda gadać, a tu co? 3 miesiące "starań" i fasolka pod serduchem:) dlatego moim zdaniem lekarz lekarzem, wiadomo, ale wiara i nadzieja musi być do samego końca a wtedy na pewno się uda ( wiem, że łatwo się pisze ale taka prawda). Trzymam kciuki dziewczyny!!

My się staramy odkąd wzięliśmy ślub. Mój mąż zerwał ze mnie plaster anty i wzieliśmy się do roboty Niestety pierwsza @ przyszła tydzień po nocy poślubnej... Ale staramy się dalej. Tylko ja za każdym razem po wszystkim myślę czy to już, czy plemniczek doleciał, jakoś nie mogę przestać o tym myśleć. A przecież jak się nie myśli o tym to szybciej idzie zajść...

iwonta_kg napisał:

My się staramy odkąd wzięliśmy ślub. Mój mąż zerwał ze mnie plaster anty i wzieliśmy się do roboty Niestety pierwsza @ przyszła tydzień po nocy poślubnej... Ale staramy się dalej. Tylko ja za każdym razem po wszystkim myślę czy to już, czy plemniczek doleciał, jakoś nie mogę przestać o tym myśleć. A przecież jak się nie myśli o tym to szybciej idzie zajść...

Pytanie tylko czy da się nie myśleć o tym czy się udało jeśli się pragnie dziecka? Wiadomo, że ważne jest żeby nie Kochać się machinalnie tylko z tego powodu ale ta myśl chyba zawsze towarzyszy kobiecie. Przynajmniej ja tak sądzę, a jak ma dojść do zapłodnienia to dojdzie więc głowa do góry i przytulanko kiedy ochota najdzie:)

W sumie masz rację, jak plemniczek ma dolecieć to doleci

kasik ma racje
iwonta jestem zywym przykladem ze te mysli pragnienia nachodza czlowieka czy tego chce czy nei tak to juz z nami jest trzymam za ciebie kciuki postaraj sie otym nei myslec ja tak zrobilam i mam wspanialego synka tylko ze ja sie wyluzowalam na wczasach za to jak wrucilam do domu to sie zaczelam zastanawiac czy sie udalo i trafiony ...

My staralismy sie 2 lata... z czego ja sie bardziej angazowalam niz maz

my o loenka bardzo szybko wyszlo:)

a o 2 Dzidzie mieslismy od wrzesnia br.sie starac a wyszlo przed nim heh

U nas za pierwszym razem się udało : )))) byłam w szoku że to już

zazdrosze Ci tysiaku

życzę szczęścia i gratuluję

Miesiąc wystarczył