za wczesna radosc:(

Madziu 3maj się. Płacz ile wlezie jeśli to przynosi Ci ulgę

Madziu bardzo mi przykro nawet nie wiem co w takiej sytuacji mam napisać, ale słowa tu sa chyba zbędne.....

Madzia Trzymaj się!!!!

Madziu strasznie mi przykro,wiem co przeżywasz sledziłam i czytałam wszystko na forum,strasznie mi przykro ze straciłas maluszka,ja straciła przez pozar wszystko łączę sie z tobą w bólu .

Strasznie mi przykro kochana, trzymaj się, bądź dzielna i nie poddawaj się !!!

Hej
Chcialam tylko powiedziec, ze juz po wszystkim
I, ze nie spotkalam nigdzie takich lekarzy wspanialych jak w Rydygierze...
Fizycznie... boli
dziekuje

Magda, duzo sil Ci zycze.
Dasz rade, jestes slina dziewczyna

Bardzo wspołczuję

Madziu kochana baaaardzo mi przykro! Trzymaj się kochana

Madziu bardzo mi przykro Trzymaj się kochana Twój Aniołek napewno by nie chciał żebys tak cierpiała

Witam nazywam sie Sylwia. Pierwszy raz jestem na takim forum i sama nie wiem od czego mam zacząć. Może od tego że podczas wyszukiwania informacji w internecie na temat ciąży natknęłam sie na tę stronę. Zarejestrowałam się i myslałam że będę tu zaglądała częściej, ale niestety los chciał inaczej bo straciłam swoje maleństwo tydz temu. Lekarz stwierdził obumarcie płodu w 10 tyg ciąży, nim zdąrzyłam się tak naprawde cieszyć to już musiałam przeżywać tragedie. Nie mam się komu wygadac dlatego tez weszłam na te forum. Momentami jest mi tak smutno i ciężko , że sama nie wiem co mam robić i myśleć. Może któraś z was przeżyła coś podobnego podzieli się ze mną swoimi rozterkami, wątpliwościami czy poradami.
Bardzo dziękuje za jakikolwiek odzew. Pozdrawiam serdecznie

Witaj. przed chwilą odczytałam twoją wiadomośc i az się popłakałam. Ja miałam przeprowdzony zabieg usunięcia mego dzieciątka ( lakarka wykryła martwy płód podczas wizyty, którą miałam dokładnie tydzeń temu 02.12 i odrazu skierowała mnie do szpitala) Czekaliśmy z narzeczonym na dobre informacje tak się cieszyliśmy z tego, że bedziemy mieli nasze maleństwo że lakarka nam powie że wszystko w porzadku że nasze dzieciątko się dobrze rozwija a tu spadła na nas taka tragedia, wszystko toczyło się tak szybko. Dom, szpital i nazajutrz rano zabieg usunięcia martwego płodu poprostu dla mnie to dalej trwa jakby to był jakis zły sen.Skarb mój kochany był przy mnie cały czas martwił sie i mnie wspieral. Ale tak naprawde ja potrzebuje osoby która mnie zrozumie co czuje tam głęboko w sercu jest mi ciężko,boję się że moge mieć problemy z zajściem w kolejną ciąże. Czuje się przygnębiona i smutno mi poprostu. Kochana proszę podziel się ze mną jak być silnym i to przetrwać. Pozdrawiam serdecznie i czekam na odpowiedź.

powyższą wiadomośc kieruje do WIFI bo to po twoim liście tak się wzruszyłam. pozdrawiam także inne forumowiczki.

syla, po pierwsze bardzo mi przykro z powodu Twojej straty, przytulam Cię bardzo mocno, naprawdę bardzo.

Mamy tu podobną całkiem świeżą sprawę, Magdy, ale nie wiem czy Magda będzie chciała teraz rozmawiać. Co do Vifi to już się stara o następnego szkraba, robiła nawet badanie krwi w kierunku ciąży, czekamy na wieści. Także nie wiem czy ją akurat w tym wątku zastaniesz, najpewniej będzie wysłać wiadomość prywatną.

Tak w ogóle to jest sporo dziewczyn na forum które przeżyły podobną stratę, na pewno się podzielą doświadczeniem i okażą zrozumienie dużo większe niż moje, bo wiesz jak to jest, nie przeżyjesz, nie zrozumiesz.

Ja Cię moge tylko przytulić, pozdrowić, i tradycyjnie dla mnie powiedzieć nosek do góry

A za parę miesięcy jak już będziesz mogła zapraszam do wątku starania o ciąże, który może wreszcie ruszy, bo coś się przyciął. Chwilowo przytuliłyśmy się w wątku hmmmm ciąża, tam też najłatwiej chyba zastać vifi