samotnosc !!!!

doskonale was rozumiem. mi tez czasem brak sił. Fakt mieszkam z rodzicami ale i tak nie ma czegoś takiego, że babcia czy dziadek ubiorą maluszka i zabiorą na spacer żebym mogła odpocząć. W domu się zainteresują ale to też wtedy zawsze jestem obok (mama pyciu, mama ee-ee)co wieczór moją kąpiel, robienie mleka i leżenie z mała aż uśnie i rano znów ten sam scenariusz... Czasem dobija mnie ta codzienność. Moją córa tata się interesuję, ale co mi po kilku dniach co kilka miesięcy. Ostatnio zabrał nas do siebie na 2 tyg, żebym odpoczęła ale się nie da. zanim mała się do niego przyzwycziła i do nowego miejsca ok tygodnia, sama jej gotowałam i chodziłam na zakupy bo wiem co lubi, myłam ją bo wiem jak lubi, myłam jej ząbki żeby się udało chociaż trochę je przetrzeć i żeby nie skończyło się krzykiem, na spacery też nie puszczałam ich samych bo jak skoro ona widziała go w życiu rzadziej niż sąsiada czy wujka. Zresztą nie udało mi się poleżeć spokojnie kilka minut bo zaraz było "mama". Wiem że się stara ale niektórych rzeczy nie da się ot tak przeskoczyć:/ Miałam odpocząć i się nie udało. Ostatnio miałam straszną chandrę ale jakoś minęło.

a ja myslalam ze tylko mi przychodza do glowy chore mysli!! i przez nie wierzylam ze jestem zla matka

Kazdy czlowiek potrzebuje odpoczac!!! Poproscie od czasu do czasu kogos z rodziny, zeby choc jeden dzien zajal sie waszym dzieckiem. Jeden dzien, czy chocby kilka h tak tylko dla siebie potrafi zdzialac cuda. Mnie tez czasami lapie depresja. Owszem mam faceta, ale On pracuje praktycznie 7 dni w tygodniu. Poza nim w UK nie mam nikogo z rodziny Co prawda jestem w lepszej sytuacji chocby ze wzgledu na to, ze od czasu do czasu (wlasnie jak dopada mnie "depresja") moge zostawic Julcie z tatusiem i choc na pare h wyjsc. Rzadko sie to zdaza, bo jak M jest w domu to wole spedzac czas z nim i mala, ale czasami trzeba zrobic cos tylko dla siebie. I nie mowcie, ze jestescie "zlymi" matkami, bo tak nie jest. Jestescie najwazniejsze dla swoich dzieci!!! Chwila odpoczynku i wszystko wroci do normy. Jestescie silne o dacie rade Kochane!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Dziewczyny, wiem co czujecie bo ja też czasem "odpadam"
Sama wychowuję Tomka. Chociaż ojciec dziecka się nie wykręca i też próbuje się nim zajmować to nadmiar obowiązków czasem mnie przerasta
Odkąd się Tomek urodził nie przespałam ani jednej nocy. To, że Tomek śpi i się nie budzi nie oznacza, że ja śpię. Wstaję, żeby go przykryć, podać smoczek, zobaczyć czy nic mu nie jest.
Często myślę, że jestem złą matką, że nie potrafię dać mojemu dziecku tego co potrzebuje najbardziej-szczęśliwej i pełnej rodziny... Ale nie potrafię się zmusić do tego, żeby wrócić do ojca dziecka.
Ja tez mieszkam z rodzicami i oni starają się mi pomóc. Wezmą Tomcia na spacer, czasem popilnują jak muszę zrobić większe zakupy lub załatwić jakąś sprawę na mieście.
Nie chcę ich obciążać i często prosić o zajęcie się Tomkiem.
Ja do niego wstaję, ja go karmię, przewijam, kąpię, usypiam... Marzę o tym, żeby czasem zrobił to ktoś inny.
Spotykam się czasem ze znajomymi, ale wygląda to tak, że najpierw kąpię Tomka, karmię i usypiam, a moja mama pilnuje go dopóki ja nie wrócę.
Jak złapię doła to często pomaga mi wygadanie się Zasypuję wtedy dziewczyny z forum moimi gorzkimi żalami ZAWSZE MI POMOGĄ
Czasem okrzyczą i sprowadzą na ziemię, czasem doradzą a czasem po prostu wysłuchają i powiedzą, że mam zrobić tak, jak mi serce podpowiada

no i od tego wkońcu jest to forum, to jedna wielka rodzina. Wysłuchamy siebie na wzajem, doradzimy, a czasem nawet opieprzymy
każda z nas ma takie chwile załamania, że nie daje rady, chciałaby wyjść, ale nie może.
nawet w najgorszych chwilach, nie wyjdziemy i nie zostawimy dziecka samego w domu! i dlatego nie ma złej matki. Bo dajemy dzieciaczkom siebie w całości, i to jest dla nich najważniejsze!!

Hej dziewczyny
Mam takie do was pytanko czy któraś z was przechodziła przez rozwód, opiekę nad dzieckiem i alimenty?

Potrzebuję porady od doświadczonej mamy

Ja osobiście nie ale moje 2 ciotki(całkiem niedawno),a to o ciebie chodzi paulinko?
Jak coś to pytaj jak będę potrafiła to chętnie odpowiem.

Część wiadomości jest ukryta dla gości. Proszę zaloguj się lub zarejestruj aby ją zobaczyć.

Pierwsze co mi przyszło do głowy to jeżeli macie u Ciebie w mieście taką możliwość, to zgłoś się do MOPS-u / GOPS-u i tam niektóre placówki mają prawników , którzy służą darmową pomocą . No i tu na forum Mamuśki też pewnie służą pomocą .

Część wiadomości jest ukryta dla gości. Proszę zaloguj się lub zarejestruj aby ją zobaczyć.

Aha

Część wiadomości jest ukryta dla gości. Proszę zaloguj się lub zarejestruj aby ją zobaczyć.

paulinko nie martw sie, wcale nie jest latwo zabrac dziecko matce. musialabys byc naprawde albo pijaczka albo bys sie nad maluszkiem znecala i jeszcze to udowodnic tez nie jest latwo. Maluszek najprawdopodobniej zostanie z toba. nie wiem czy to prawda ale kiedys w tv slyszalam ze jesli wystepuje sie o rozwod z orzeczeniem o winie jednoczesnie ogranicza sie prawa rodzicielskie ktorejs stronie. ale nie wiem na ile to prawda.

Boje się całej tej rozprawy, miliony pytań, nie wiem czy dam radę czy na tyle jestem silna...

To wszystko mnie przeraża

kochana masz prawo byc zdezorientowana czy zdenerwowana. To normalne. To jakas zmiana w zyciu dosc drastyczna ale nie koniecznie na gorsze. wiec glowa do gory. rade jestes silna kobieta:)