zostanę mamą w maju 2011 roku :)

Tym razem się wyżalę,bo już spuchłam od tego wycia Chociaż muszę powiedzieć,że powiedziałam co nieco mamie przez telefon i mi tyci lepiej Tylko ta już nie wiedziała co ma powiedzieć,bo nieczęsto słyszy i widzi mnie zapłakaną.

Ale już maksa mam dzisiaj. Odezwałam się rano i jeszcze się trzęsę,bo to tak dużo mnie kosztuje. Kiedyś jak się wk...wię to spakuję siebie,dzieci i się przeprowadzimy do moich rodziców do Kostrzyna,a Rafał będzie do nas przyjeżdżał na weekendy. Bo już nie mam sił Ile można gadać,prosić?

Oczywiście wszystko się kręci wokół Michała. Ten znowu jest niegrzeczny Ewidentnie wszystko robi na złość na przekór. Zaczynam spokojnie,proszę,ale po długim czasie zaczynam się denerwować i krzyczę na niego lub mówię baaardzo stanowczym głosem. Ale czasami puszczają mi tak nerwy,że chyba mnie cała klatka słyszy. I oczywiście jestem najgorszą matką na świecie. Bo ja tylko krzyczę,tylko zabraniam,cały czas nie i nie. Ale to jest MOJE dziecko i ja mam najwięcej do powiedzenia. Mam zasady,którymi się kieruję(i wydaje mi się,że są w jak najlepszym porządku)i moje słowa są święte. Nikt nie ma prawa ich podważać i negować,a już tym bardziej przy Michale. Jeżeli ja mówię,że czegoś nie może to nie może,a nie że on pójdzie do babci,babci utuli i da. No rzesz k...wa,jaki jest wtedy sens w ogóle wprowadzać jakiekolwiek zasady czy ustanawiać granice?! Ja mówię nie to nie i koniec kropka. Jest histeria,jest krzyk nie z tej ziemi,jest szarpanie,walenie we wszystko,tupanie(niestety ostatnio aż do takich scen dochodzi,chociaż nigdy tak nie było),a ja zdania nie zmieniam. Tymczasem babcia czy szwagierka daje mu to na co ma ochotę byleby tylko się uspokoił. I chociaż ostatnio słyszę jak mówią,że się zrobił niegrzeczny to nie zastosują się do tego jak ja wychowuję Micha,tylko dalej swoje. Same już te jego sceny mnie psychicznie wykańczają,a co dopiero jeszcze darcie się z teściową czy szwagierką. Nie mam już siły dziewczyny,a Michał na domiar złego od jakiegoś tygodnia wiecznie mi powtarza nieprzyjemne słowa. Wczoraj np. usłyszałam,ze chce mnie sprzedać,bo mnie już nie potrzebuje i że beze mnie będzie mu lepiej. No po prostu umieram jak słyszę coś takiego I chociaż wiem,że za chwilę zmieni zdanie to kurcze boli to strasznie jeszcze długo

Spędziłam u rodziców 2 tygodnie w czasie wakacji.. Przez cały ten czas nie nakrzyczałam na Miśka chyba ani razu. Rodzice szanowali to co mówiłam i jak trzeba było to potwierdzali. Nie było scen histerii. Czasami były nerwy czy wyrzuty,że nie może tego czy tego,ale szybko przechodziło i było dobrze,a ja nawet usłyszałam słowo przepraszam.

Tutaj mam wrażenie,że trochę głupieje,bo widzi dwa różne podejścia i wybiera to,które mu bardziej odpowiada. Przy babci czy cioci może sobie pozwolić na wszystko,żadnych konsekwencji nie będzie. Nie raz(na szczęście już daaawno temu) oberwało się szwagierce za coś praktycznie bez powodu,a ta zamiast "ukarać" Michała wynajdywała mu nowe zabawy. No dobra,niech mu wymyśla,niech go czymś zajmie,ale najpierw niech usłyszy,że to jest złe,niech poniesie konsekwencje swojego zachowania,a nie że mu to uchodzi na sucho. Oczywiście mówiłam o tym,ale wyszłam tylko na złą i chyba tak już zostanie

Wyobraźcie sobie,że chciałam być mamą,marzyłam o tym odkąd zaczęłam być świadoma. Do dzisiaj mam moje rysunki,gdzie rysowałam siebie i swoje wspaniałe dzieci. Starszy syn,młodsza córka i kilkoro na doczepkę. Zawsze powtarzałam,że będę miała dużą rodzinę. Jako 12-latka,już bardziej świadoma wiedziałam jak przebiega poród(jak wygląda),a książki jakie czytałam(oprócz tych normalnych dla dziewczyn w tym wieku)to książki typu 9 miesięcy,Od poczęcia do narodzin. Wyklejałam sobie zeszyty poradami co robić gdy dziecko ma kolkę,jak sprawić by lepiej zasypiało(bo przecież kiedyś mi się przydadzą). Może to wyglądać nienormalnie,ale byłam normalną nastolatką. Tyle,że postawiłam sobie za cel życiowy,najważniejsze marzenie mieć dzieci,być mamą. A dzisiaj w takich chwilach czuję,że poniosłam klęskę na całej linii. Że gówniana ze mnie mama i w sumie chciałabym cofnąć czas do dni przed Michałem. Być znowu spokojną dziewczyną z marzeniami,taką cichą szarą myszą,jak mnie widzieli wszyscy dookoła.

Wiem,że za to ostatnie stwierdzenie pewnie niejedna z Was mnie potępi i pomyśli sobie to i owo,ale w takim stanie w jakim są moje nerwy i z takimi myślami w głowie nie powinnam mieć rodziny. I chociaż kocham moje dzieci ponad wszystko,nawet w chwilach,kiedy słyszę,że mnie nie kochają i nie chcą,to czasami lepiej by było gdyby ich nie było.

Część wiadomości jest ukryta dla gości. Proszę zaloguj się lub zarejestruj aby ją zobaczyć.

Gosiu rozumiem a R nie moze psotawic granic tesciowej i szwagierce ??? powiem ci tak jestem tu i maly odwala mi hosterie wlacznie ze tupie nogami ale tez wie ze jak cos nabroi to jest kacik i idzie tam sam juz ostatnio cos zrobil i polecial a ja mu sotrzezenai nie dalam musialam go wyciagnac i powiedziec ze nastepnym razem tam wyladuje , moj s juz sie nie wtraca raz dostal ochrzan i ma mnei wspierac bo wie co tymek potrafi , juz mowilam jak tesciowej drzwi zamknelam i ona wie ze nie ma szans ze mna jak kaze Tymka , dodam zeo n tylko siedzi nie ruszam go ni nic nie bije ... to tesciowa mowi ze powinnam sie leczy , powiedzialam s to tak z nia pogadal , powiedzial jej ze jak jej nie pasuje to sie wyprowadzimy , ona sie boi opini sasiadow jak to synowa z synem o z dzieckiem odeszla postaw im jasne granice a Micha jak nie rozrabial nie puszczaj do nich... raz mi tesciowa weszla to .. wyleciala za drzwi juz sie nie patyczkuje bo potem go nie okielznam on jest nerwowy, wiem o tym , ale wie co to kara i np jak rzuci zabawkami co ostatnio robi tak na zlosc chowam , ale najpierw po :odsiadce", on sam je sprzata, 3 maj sie kochana porozmawial z R moze on Cie wesprze i pogada ze swoja mamusia i ja ustawi do pionu!!

Część wiadomości jest ukryta dla gości. Proszę zaloguj się lub zarejestruj aby ją zobaczyć.

Gosia zgadzam się dziewczynami. Chyba powinnaś zacząć od męża, on delikatnie musi ustawić swoją rodzinkę a jak się nie uda to może faktycznie taka szczera rozmowa w otwarte karty, usiądźcie przy kawie Ty, mąż, babcia i szwagierka, dziadek niech weźmie dzieci na spacer, żeby nie przy nich i powiedz co Ci na wątrobie leży. Jeśli mi to tego nie uszanują Twoich metod to ja bym chyba wyjechała do rodziców i tyle.