Zwierzaki i dzieciaki :)

Martynka__89 napisał:

W domu nie mam zwierząt. Ale jak Mateusz podrośnie może sprawimy psiaka Kocham zwierzęta U moich rodziców został mój żółw grecki Żarka gdzieś miałam foto muszę poszukać i u rodziców też został mój 13 letni przyjaciel Bosman mieszaniec owczarka niemieckiego. Teściowie mają kundelka Reksa, kotkę Perełkę. A my mamy 2 króliki Bandzior(ka) i Klapcia w dużej klatce nie są to miniaturki, ale na mięso nie pójdą czasem je wypuszczam i biegają po podwórku.




Bosman

Piekny

Ja uważam,że dziecko od małego powinno się uczyć do zwierząt,my od małego miałyśmy psy,chomiki,szczury i kochamy zwierzęta

Nie wyobrażam sobie nie mieć pieska

za dzieciaka mieszkajac na wsi w domku jednorodzinnym miałam nawet ponad 20 psiakow jak sie szczenily.potem sie przeprowadzilismy i mielismy 3 psy.Teraz mamy jednego ale jest na dworze.Dla mnie pies i male dziecko sa nie do przyjecia.Jak wiadomo zwierze to zwierze i nigdy nie wiadomo co lezy w jego naturze.Ja psa miec w domu nie bede a jesli moj maly juz bedzie bardzi chcial to jedynie te miniaturki.

ja też na tą chwilę jestem na nie, poczekam (jeśli się w ogóle zdecydujemy) jak Tola będzie "kumata", czyi nie szybciej jak w wieku przedszkolnym. uważam tak jak sylwus- zwierzę to zwierzę, nie ważne jak mądre. ale takie "dochodzące" zwierzę, czyli np u rodziców ok

sylwus zgadzam się z Tobą w 100%

A ja tylko na tak

Bo zwierze też ma uczucia tak jak człowiek i jest wielu ludzi którzy katują zwierzęta i zachowują się gorzej niż nie jedno zwierzę.

A miniaturowe pieski są często gorsze od tych dużych,moja babcia ma 2 ratlerki i są wredne dla dzieci,a koleżanka yorka i też jest głupi-mówi się,że te małe nadrabiają szczekaniem

Ja jestem zdecydowanie w grupie mam, które są za zwierzętami w domu.

A wiecie, że w obecności zwierząt dzieci lepiej się rozwijają. Np. szybciej podejmują próby raczkowania - tak było też i z moim Aleksem, zaczął raczkować chcąc dogonić kota.

ja nie ufam zwierzetom. uwazam ze zwierze to zwierze wiadomo ma uczucia ale nie mysli logicznie jak czlowiek. sasiedzi mieli wspanialego pieska przez x lat nie bylo z nim klopotu dzieci kochal nawet szczekac nie potrafil ktoregos pieknego dnia poprostu ugryzl mnie w twarz bez powodu mam do dzis blizny po szyciu na policzku a znalam go bardzo dlugo bo cale dnie spedzalam u nich z moja przyjaciolka. sama w domu tez mialam suczke przed tymi dwoma psami obecnymi, uwielbialam ja ale podczas zabawy niechcacy czasem zebem zlapala czy drapnela pazurami jak podawala lape. wiec nie mowie tu o psach ktorzy w szale zagryzaja ludzi ale o najprostszych zabawach czy zwyczajnym zyciu. trzymajac pieska w domu jest dla mnie rownoznaczne z jakimis urazami a juz napewno tak jak napisala emme jak dziecko jeszcze nie wie jak sie psem zajac i nie zrobic mu krzywdy zeby on nie odplacil tym samym

Ja obecnie nie mam zadnego zwierzaka. Uwazam, ze moje dziecko jest za male na to by wychowywac sie w obecnosci psa, czy kota- mimo, ze uwielbiam psy!!! Balabym sie, bo znam jeden przypadek pogryzienia niespelna rocznego dziecka i byl to bardzo spokojny pies. Ale nie bede opowiadac szczegolow...

pies to pies i tak juz dla mnie zawsze pozostanie.Kocham psy i wszystkie inne zwierzęta.Sama miałam ich dużo,miałam papugi,koty, a obecnie mam rybki.Jednak wybieram bezpieczeństwo mojego dziecka.Na pewno dzieci dobrze rozwijają się jak mają zwierzęta ale nie powiedziane że tylko psy.Jak mój synek bedzie wiekszy i bedzie chciał mieć zwierzątko to mu kupię ale jak bedzie juz duży i nie koniecznie bedzie to pies.A ja napiszę wam 2 historie :
Ja miałam taki przypadek że moja koleżanka miała owczarka niemieckiego.Pewnej nocy spałam u niej bo szłyśmy na imprezę.Pies był super przytulał się i w ogole.Nadepłam mu nawet przez przypadek na ogon to nawet się nie ruszył.Za 3 dni spotkałyśmy się znowu u tej kolezanki bo robiłyśmy projekt do szkoły.Była z nami jeszcze jedna kumpela.Wszystko było ok aż do czasu gdy Weronika ( koleżanka) wstała z łóżka.Pies sie po prostu na nią rzucił! tak bez powodu.Szczerze ale stałam jak wryta i kompletnie nie wiedziałam co robić.Siostra koleżanki do której należał pies wparowała do pokoju jak usłyszała krzyk.Chwyciła psa za szyję a ten ją ugryzł w rękę.Historia kończyła się tak że Weronika miała 10 szwów założonych na biodrze a siostra kumpeli 4 szwy na ręce...
Albo 2 historia.Moja kuzynka (taka juz starsza ) ma psa tego z filmu Lesii wróc nie pamietam nazwy.Za tego psiaka oddała by życie.Kupowała mu wszystko co najlepsze,Codzienne długie spacery i w ogole.Pewnego dnia po prostu się na nią rzucił.Pogrzył ją po twarzy.Jej matka nie mogła go odciągnąc.Dzieczyna ma wygryzioną częśc nosa i zapadniety policzek.Dzięki Bogu że nie przegryzł jej krtani...
i własnie dlatego ja nie ufam zwierzętom.Może być najwspanialszy pies a może Cię nawet zabic.

nie można ufać psom... to tylko zwierze... nie wiadomo kiedy zaatakuje...

Pies nie ma rozumu tylko instynkt,a człowiek niby taki rozumny itd,a potrafi zabić,gwałcić,okaleczać bez powodu. Osobiście bardziej się obawiam ludzi niż zwierząt,to im ludziom nie można ufać i to przed nimi będę przestrzegała moją córkę całe życie.

nawet psi instynkt nie raz nie dwa skrzywdzil albo okaleczyl dziecko czy doroslego. ludzi sa rozni to fakt ale chyba nie bedziemy tu prowadzic sporow czy wychowac dziecko wsrod zwierzat czy ludzi i kto jest bardziej grozny

oczywiście,że nie bo to indywidualna sprawa każdego człowieka czy chce mieć zwierzę czy nie

Każdy w tej kwestii ma swoje zdanie i zgodnie z nim postępuje...

martela89 napisał:

Pies nie ma rozumu tylko instynkt,a człowiek niby taki rozumny itd,a potrafi zabić,gwałcić,okaleczać bez powodu. Osobiście bardziej się obawiam ludzi niż zwierząt,to im ludziom nie można ufać i to przed nimi będę przestrzegała moją córkę całe życie.

Popieram w 100 % ! mnie od zawsze otaczały zwierzaki, i chciałabym aby z Bartkiem było tak samo. Będę go uczyć i miłości do zwierząt i jednocześnie ostrożności w stosunku do zwierzaków. Ja nigdy nie pozostawię małego i Fokusa samych przy zabawie. Poza tym wydaje mi się, że jeśli człowiek decyduje się na posiadanie i dziecka i psa, albo wybiera do dziecka odpowiednią rasę, albo porządnie układa pupila, który zagościł w domu na długo przed dzieckiem. Akurat z tego jestem dumna, potrafiłam dobrze i konsekwentnie ułożyć wcześniej Askana a teraz Fokusa