Zwierzaki i dzieciaki :)

martela89 napisał:

Emme masz rację ale z tego względu,że ani mój szwagier ani szwagierka mądrością nie grzeszą ich córka jest taka osobą. Wszystko naj,ona najpiękniejsza i najmądrzejsza i jej wszystko wolna
Fakt u mnie w rodzinie wszystkie dzieciaki są wychowane z psami ale wiem,że nawet jakby tak nie było to bylibyśmy nauczeni ,że zwierzęta się kocha,a nie kopie czy bije...

dokładnie, tu rola rodziców

Rano, nawet o 4 z Fokusem wychodzi mój mąż, ok 12 idę z menażerią ja, i na wieczór ok 21 wychodzi albo M. albo dla relaksu ja. Jak będzie cieplej, to Tuśka załaduję do chusty, i pójdziemy z psem, ile siły w kręgosłupie Będzie łatwiej, jak wózek nie będzie nas ograniczał.

Pewnie wszystko się da rozwiązać, ale póki co wprawiamy się w rolę rodziców i we wszystko co związane jest z codziennością. Cieszę się, że mamy pieska u rodziców i na razie to musi wystarczyć. Pierwsze dwa tygodnie po porodzie spędziliśmy u rodziców, bałam się jak Lacky będzie się zachowywał, bo to raczej głupiutki piesek, ale bardzo kochany i wdzięczny, jest ze schroniska. Pilnował łóżeczka i jak tylko Tola zapłakała to leciał po kogoś, stawał w drzwiach i się patrzył. jak ktoś wstawał to biegł do pokoju do małej. Warował pod drzwiami, a jak przychodził ktoś "obcy" to nie spuszczał go na krok.

Emme napisał:

bo to raczej głupiutki piesek, ale bardzo kochany i wdzięczny, jest ze schroniska. Pilnował łóżeczka i jak tylko Tola zapłakała to leciał po kogoś, stawał w drzwiach i się patrzył. jak ktoś wstawał to biegł do pokoju do małej. Warował pod drzwiami, a jak przychodził ktoś "obcy" to nie spuszczał go na krok.

Fokus robi tak samo nie wszystkie psiaki powalają właścicieli błyskotliwością, i umiejętnością stu cyrkowych sztuczek, ale jeśli psiak jest kochany, to wynagradza wszystkie pozostałe deficyty A wzięcie psiaka ze schroniska, to podarowanie mu nowego, na pewno lepszego życia, niż w boksie z innymi psami. Oby więcej ludzi chciało przytulić do serc bezpańskie psiaki, one jeszcze bardziej potrzebują miłości, od często wypieszczonych i rasowych szczeniąt z hodowli... Moja siostra i mama przygarnęły takie życiowo poobijane psy, moja siora to wygarnęła chyba najbrzydszą możliwą suczkę, bo chciała dać dom psu, który miałby na niego najmniejsze szanse, a mama z kolei przygarnęła psa z "przeszłością" bardzo wyniszczonego i zlęknionego, ale powoli przywraca go do funkcjonowania w ludzkim świecie Nasza psina została wyrzucona w kartonie z innymi szczeniakami pod Urząd Miejski, i trafiła do takiego domu przejściowego dla zwierząt, z którego następnie psy trafiają do schroniska. Jak się okazało Fokus był ciężko chory na parwowirozę i tylko cudem udało się ocalić jego życie. Nie ma wierniejszych i bardziej wdzięcznych psów niż te z przeszłością, bo one najbardziej doceniają spokój i bezpieczeństwo jaki ofiarowują nowi właściciele. Psy pamiętają doznane krzywdy

Święta prawda. Lacky porzucony został pod UP, a jak go zobaczyłam to mimo, że były tam ładniejsze psiaki, nie miałam serca go nie zabrać. Wniósł do domu nieprawdopodobną energię, która zdziałała cuda w naszej rodzinie
Ja raczej nie byłam fanką zwierząt, ale on zmienił moje podejście

W takim razie Twoja psina odwaliła kawał dobrej roboty
Przestrzegałabym natomiast przed zakupem psa jako prezentu dla dziecka, jak zrobiła to moja sąsiadka. Kupili bez rozeznania z czym to się je suczkę husky, dopóki była mała, było cudownie. Psina urosła i już nie podoba się dziecku sąsiadki, jej mąż pracuje za granicą- a to on przyciągnął sunię do domu- i Fara została na jej głowie. Okazało się, co w sumie nie jest tajemnicą, że husky nie są łatwe do wyszkolenia, i kierują się przeze wszystkim instynktem. Spacery mają 3 razy dziennie po 10 min, bo nikt jej ze smyczy nie spuszcza, bo hasiorka leci w las za zwierzyną, i wraca tak jak jej to odpowiada. Gdyby tylko poczytali, czego potrzebuje ta rasa, nie unieszczęśliwiali by Fary, bo inaczej nie mogę tego określić, pisząc o trzymaniu na 48 m psa, który każdego dnia powinien przebiec ok 40 km. Niestety są to psy zaprzęgowe i potrzebują wysiłku jak powietrza, zatem nie dziwi mnie, że niszczy im notorycznie dom. Ja już dawno powiedziałam głośno co o tym myśl, ale wiem, że to niczego nie zmieni. Żal psa

co do tej rasy, to faktycznie trzeba dać im możliwość wybiegania się. one potrafią te 40km biec bez opamiętania i nie potrafić wrócić do domu ;/.

Co prawda jest możliwość układania tych psów, ale potrzeba tu uporu i systematyki, aby doczekać się trwałych efektów. A tam ani czasu ani chęci. Fara u nich źle nie ma- zadbana, dopieszczona przez Agę, ale ruchu brak i zaczęła łapać już tłuszczyk, a to wróży kłopoty na przyszłość.
............a ja najbardziej na świecie kocham kundle szaro-bure...................

Jeśli jeszcze ktoś tu zagląda- pozdrowienia od Fokusa

Marysia27 napisał:

Jeśli jeszcze ktoś tu zagląda- pozdrowienia od Fokusa

ślicznie

Marysia27, ja właśnie zajrzałam i zakochałam się w Twoim Fokusie piękny jest Dla mnie kundelki to najcudowniejsze psiaki Za czasów gdy mieszkałam z rodzicami, troszkę ich się przewinęło przez nasz dom W moim mieszkaniu nie mam psiaka, ale gdy Jasiek trochę podrośnie, to chciałabym mieć kundelka. Moja córa marzy o psie, bo, podobnie jak ja, uwielbia je. Gdy idziemy przez miasto najchętniej głaskałaby wszystkie napotkane na ulicy psy ma to po mnie, bo ja też często nie mogę się powstrzymać, gdy widzę fajnego i miluśkiego psiaka

Fokus ma nieziemską cierpliwość do Bartka,a Bartek nieziemsko cieszy się gdy widzi psiaka
Olka, ja też tak mam , że wszystkie mogłabym zagłaskać na amen! dobrze że dzieciaczki " nastawiasz" pozytywnie na te czworonogi, bo to dobry kapitał na przyszłość. Żeby każde dziecko miało serce dla zwierząt, to dorosły który by z niego wyrósł tez zwierzęcia nie ukrzywdzi.
Teraz czytam bestseller " oczami psa" jak wyczytam coś rewolucyjnego nt. stosunków człowieczo -psich, chętnie się z Wami podzielę

Ja też mam w domu psa i nie wyobrażam sobie że mogło by go nie być! Moja Martyna pierwsze kroki zrobiła żeby dotrzeć do psa.
Rodzice boją się że pies zrobi krzywdę dziecku- owszem jeżeli rodzice na to pozwolą.
Moja teściowa ma yorka który jest potulny jak baranek, więc kiedy szwagierka przychodziła z synkiem pozwalali na zabawę z pieskiem. Dzieciak robił co chciał, ściskał go, nosił, rzucał itp., a im sprawiało to radość bo się tak fajnie Filipek z piesiem bawi. Nikogo nie interesowało to że sprawia mu ból ważne że fajnie się bawił Więc jak któregoś dnia Filipek za mocno ścisnął to piesek dziabnął w nos. I jak myślicie kto był winny, kto poniósł karę Rodzice? Nie pies

No tak, przecież łatwiej zwierza opiórkać, niż wytłumaczyć dziecku czego robić nie wolno.
taakamama, a jakie psicho Wam towarzyszy?

Martynka__89 napisał:

Bosman

Nie wiedziałam że będę musiała to napisać ale Bosman odszedł w sobotę niestety podobno chorował ale miał już swoje lata chyba z ok 13. Jest mi przykro, ale wiem że już nie cierpi.