PRACA

ilona napisał:

Apropo pracy i rodzicielstwa mamy króciutką lekturkę autorstwa Naszej forumowej koleżanki
wrolimamy.pl/2011/10/16/kobieta-spelnion...ama-czy-bizneswoman/

Bombel779- dzięki-świetny ten artykuł. Pokrzepił mnie, nie powiem!

Angua napisał:

Bombel779- dzięki-świetny ten artykuł. Pokrzepił mnie, nie powiem!

Bardzo mnie to cieszy!!!!
Zaglądaj do Nas częściej co 2 dni pojawia się nowy wpis A autorkami owych wpisów jesteśmy MY - FORUMOWICZKI A więc (nie)zwykłe Mamy!!!
Zapraszam

witajcie!
jutro zaczynam 21. tydzien i moge powiedziec, ze mam wielkie szczescie - z wielu powodow: czuje sie swietnie, brzuszek juz dosyc spory, ale na razie mi nie przeszkadza, a szefowa przyjela wiadomosc o mojej ciazy bardzo dobrze, choc wiem ze slyszenia, ze roznie to bywa - wiec do pracy chodze bardzo chetnie, choc jest oddalona od mojego miejsca zamieszkania ok. 40 km. dojezdzam sobie i mam nadzieje dojezdzac do rozwiazania . wiadomo, ze czasami jestem zmeczona i chcialabym sobie odpoczac, ale bywa, ze w weekend tak sie wynudze, ze z radoscia wstaje w poniedzialek o 6 i szczerze mowiac nie wiem, co robilabym na zwolnieniu - bo ile mozna prac i sprzatac? ale chyba kazdy powinien robic to, co lubi i na co mu zdrowie pozwala. zycze wiec pracujacym i niepracujacym mamom duzo zdrowia!

Hej dziewczyny,
jestem w 25 tyg. ciąży i od 21 tyg. ciąży jestem na zwolnieniu. Do tego tematu należy podejść bardzo indywidualnie, każda z nas jest inna , ma inną historię za sobą zarówno zdrowotną jak i na stanowisku pracy.
Jestem młodym architektem, moja praca to głównie ślęczenie przed komputerem jak i szereg różnych spotkań.Bardzo cenię sobie swoją pracę, i nie wyobrażałam sobie do niedawna rezygnacji z niej,dużo się natrudziłam aby ją zdobyć i utrzymać.Dzisiejszy rynek pracy nie jest łatwy.
Ale razem z mężem nie wyobrażałam sobie również rodziny bez dziecka, więc zaryzykowałam i postawiłam wszystko na jedną kartę albo mój dotychczasowy pracodawca okaże swoje ludzkie oblicze albo się pożegnamy.( należy tu dodać że wykonywanie tak zwanego "wolnego zawodu"wiąże się z różnymi "dziwnymi" i nie do końca sprawiedliwymi umowami).
O dziwo mój szef poszedł mi na rękę i teraz mam pewność urlopu macierzyńskiego a po nim mam gdzie wrócić do pracy ( co prawda moja pensja na zwolnieniu zmniejszyła się o premię która stanowi dużą część uposażania ale jeszcze przyjdzie czas na wyrywanie sobie rękawów w ciężkiej pracy. Teraz najważniejsza jest " premia" pod moim sercem ).Czy skorzystam z urlopu wychowawczego, jeszcze nie wiem, jeśli już nie w całości, może kilka miesięcy.Tak czy inaczej pomyślę o tym póżniej, po urodzeniu Naszego Filipka.
Na tą chwilę cieszę się każdą chwilą z moim brzuszkiem, spokojem i radością jaką daje mi każde kopnięcie mojego Filipa.W pracy w ciągłym biegu nie miałabym tej możliwośći

lusieńka, ja też byłam na zwolnieniu od połowy ciąży, mimo że nie byłam obłożnie chora. wczesniej pracowałam poświęcając się pracy bez reszty i potrzebowałam zwolnienia, żeby się zdystansować, wyciszyć, odpocząć i psychicznie i fizycznie, poświęcić czas sobie, maluszkowi, mężowi, domowi... nie żałuję, tamten czas, podobnie jak macierzyński - łącznie blisko roczna przerwa w zatrudnieniu - wspominam wspaniale i nie zamieniłabym go na nic innego. teraz jestem w drugiej ciąży i... nie zamierzam iść na wolne zupełnie inaczej podchodzę do pracy, z większym dystansem, nie angażując się tak bardzo w sprawy zawodowe, nie stresując sie tyle. i dzięki temu mogę pracować, a robię to chętnie, zwłaszcza, że mam parę groszy więcej niż bym miała na zwolnieiu lekarskim. trochę tęsknię za naszą corcią, ale generalnie jest mi dobrze w pracy. więc - zwolnienie to bardzo indywidualna sprawa i nie krytykuję ani tych, które z niego korzystają, ani tych, które do porodu zasuwają do pracy sama zaliczam obie sytuacje

wiadomość skasowana

Ja dopiero kilka dni temu dowiedziałam się o ciąży i już zastanawiam się kiedy i jak powiedzieć o tym szefowi. Mam specyficzną sytuację, bo szef mieszka na stałe zagranicą (jest obcokrajowcem), a mój etat wiąże się nie tylko z dużą samodzielnością (czyt. odpowiedzialnością) jak i częstymi podróżami służbowymi. Póki co nie chcę jeszcze informować pracodawcy o swoim stanie (zwłaszcza, że już raz byłam w ciąży - poroniłam, więc chciałabym odczekać do 2 trymestru), więc tylko kombinuję jak się wywinąć od spotkań z klientami i spędzania czasu w samolocie... Jakies pomysły? Dobrze chociaż, że zbliżają się święta - wzięłam urlop i liczę na kilka dni spokoju...

Ja gdy tylko dowiedziałam się o ciązy natychmiast powiedziałam szefowi,zareagował hmm no nie był zadowolony,ale zapewniłam go że będę pracować tak długo jak dam radę i aż do zeszłego tygodnia czyli prawie 7 miesięcy cały czas pracowała,pracowałabym dalej ale jest ryzyko wcześniejszego porodu więc wolę nie ryzykować.chociaż wiem że szef itak docenił że pracowałam tak długo.

Avocado, ja tez cały czas pracuję, jestem teraz w 24 tygodniu i mam nadzieję, że jeszcze przez jakiś czas popracuję.

Wszystko zależy od rodzaju pracy i od tego jak się czuje przyszła mama.
Ja po pierwszych badaniach od razu dostałam zwolnienie, pracuję na stacji paliw tylko na noce, po 12h stania przed komputerem i oczywiście mnóstwo nerwów (klienci często się kłócą), najgorzej było jak w trakcie obsługi klienta mi się niedobrze zrobiło - zastanawiałam się czy wytrzymam czy od razu uciekać z kasy - .
tak więc teraz odpoczywam i powracam do dziennego trybu życia.

witam.mam nie typowa sprawe.
od 4.02 do 3.08 odbywalam staz z UP od 3.08 do 30.11 przedluzyli mi umowe...

od lutego do 14.08 pracowalam ...od 14.08 poszlam na L4 ...doktor wypisal mi zwolnienie do 20.09 (do terminu porodu)
czy lekarz moze wypisac mi zwolnienie po porodzie ???
bo urlop macierzynski na stazu nie przysluguje...

wiem ze do konca stzu Up bd wyplacal mi stypedium stazowe...
ale czy moga mi rozwiazac umowe po 90dniach???
jesli ktos cos wie prosze bardzo o odpowiedz.
pozdrawiam mamuski i zycze duzo zdrowka dls mamusiek rozpakowanych i tych przed porodem;)

Ja zamierzam pracować jak najdłużej. Mam pracę biurową więc nie jest zagrożeniem dla dziecka. Nie wytrzymałabym jakbym musiała nudzić się sama w domu tyle czasu.

Ja też chciałabym pracować jak najdłużej, no może ostatni miesiąc-dwa sobie odpuścić, żeby odpocząć i bardziej skoncentrować się na przygotowaniu do porodu i skompletowaniu wyprawki dla dziecka. Poza tym ostatnie tygodnie to będzie lato Na razie wszystko jest dobrze, nie ma zagrożenia dla ciąży, a ja czuję się świetnie, więc będę pracować, a zimą i tak siedziałabym w czterech ścianach. Ale też jak najbardziej rozumiem te przyszłe mamy, które mają pracę ciężką albo stresującą i idą na zwolnienie. Nic krytykuję też tych, które po prostu czują potrzebę, żeby zrobić sobie przerwę i szanuję każdą decyzję, chociaż mnie brakowałoby chyba trochę pracy Myślę, że tak naprawdę każda z nas czuje, co będzie najlepsze dla niej i dla dziecka.

ja pierwszą ciążę przepracowałam praktycznie całą W końcu lekarz się wkurzył i powiedział że mam iść na zwolnienie i koniec Co fakt czułam się wspaniale:) Bez dolegliwości mdłości i innych rewolucji. Z drugą poszłam w 3 miesiącu ciąży. Raz że dała mi do wiwatu. Przed długi czas moim najlepszym przyjacielem był sedes, dwa fajnie było więcej czasu spędzić ze starszą córką (po macierzyńskim zaraz wróciłam do pracy)
Więc - to indywidualna sprawa - i każda z nas w danej sytuacji powinna wybrać to co najlepsze dla niej