Mamusie sierpniowe 2013

ale sie u was gwarno zrobilo
gratuluje wszystkim mamusia
zalapiecie sie jesczze na cieple dni i spacerki z maluszkami
pozdrawiam sierpniowa mamusia 2010

Cześć,

W takim razie i ja się przywitam Dowiedziałam się kilka godzin temu, ale szczerze mówiąc od kilku dni podejrzewałam już, że mogę być w ciąży. Zastanowił mnie... brak objawów Bardzo się cieszę! To moje drugie podejście (pierwsze, niestety, nie zakończyło się sukcesem... oby tym razem wszystko szczęśliwie się udało!) Mój M. jeszcze o niczym nie wie... Według kalkulatora termin oscyluje w połowie sierpnia (zobaczymy). Do ginekologa wybieram się również na początku stycznia (mój też jest zwolennikiem odczekania kilku tygodni hehe).

Jak się czujecie, Dziewczyny?
U mnie zero jakichś szczególnych zmian - no, poza bolącymi i bardzo wrażliwymi sutkami. No i może trochę śpiąca jestem, ale ze mnie ogólnie jest śpioch, więc to raczej nic nowego (może poza tym, że teraz usypiam nad gazetą albo w połowie zdania hihihihi).

Wszystkim wam (i sobie) - gratuluję!

Witaj ziii Gratuluję! Fajnie! robi się nas coraz więcej

Ja też czuję się trochę zmęczona, ale niestety nie mogę sobie pospać, bo dziecko mi na to nie pozwala Na dodatek jest jeszcze przeziębiona i strasznie w nocy kaszle, więc i noce zarwane Ale jakoś funkcjonuję, odbija się to tylko na miom mieszkaniu, które wygląda jak po wybuchu wojny - nie mam siły na sprzątanie

Jeśli chodzi o mnie to pracuję, ale jeszcze nie pochwaliłam się w pracy Również chodzę zmęczona i śpiąca, ciągle ziewam A o dziecku mówię ON, sama nie wiem dlaczego , może dlatego że mąż powiedział, że chciałby mieć synka? Do tego naczytałam się tych kalendarzy chińskich i jak byk wychodzi chłopak hehehe

A jak wasi mężowie/partnerzy zareagowali na wieści o powiększeniu rodziny?

Bo mój się ucieszył,a za chwilę panikował: "jak to będzie? czy ja sobie poradzę? będę musiał Ci pomagać, czy będę mógł tylko popatrzeć?" hahaha A wczoraj buszował na allegro za wózkiem krejzol

Witajcie Nowe dziewczyny!
Z pierwszym dzieckiem to jest zupełny szał, drugie już nie wprowadza takiej rewolucji:)
Mój mąż ze spokojem podszedł do drugiej ciąży, bo planowaliśmy rodzeństwo dla Jasia. Chcieliśmy zacząć starania wcześniej, ale przezornie zrobiłam komplet badań i okazało się, że miałam cytomegalię. Wszystko więc przesunęło się o kilka miesięcy.
A Wy planowałyście czy "tak wyszło"

My w zasadzie planowaliśmy - to znaczy stwierdziliśmy, że nie będziemy się starać z kalendarzem w ręku, ale też nie będziemy za bardzo przeszkadzać No i za drugim czy trzecim razem wszystko ładnie zaskoczyło. Teraz tylko trzeba trzymać kciuki!

A jak z waszym podejściem do całej sprawy? To znaczy - jesteście spokojne czy tez wręcz przeciwnie, strasznie podekscytowane? Na coś szczególnie uważacie? Coś was niepokoi? U mnie podczas kilku tygodni pierwszej ciąży (tej nieudanej) naczytałam się chyba z tysiąc książek, biegałam do lekarza i na badania, byłam zwariowana na punkcie jedzenia etc. - a teraz mam do tego zupełnie inne podejście. Na zasadzie: jestem oazą spokoju.. i takie tam

My planowaliśmy od dłuższego czasu, ale wiadomo ciągle "coś", jak nie studia, to praca itp. Teraz doszłam do wniosku, że mam wszystko inne w "D", najważniejsza jest rodzina, jeszcze żeby było zdrowie to już w ogóle sukces Staraliśmy się od sierpnia tego roku, a w listopadzie totalnie się rozluźniliśmy i kochaliśmy się gdzie popadnie, a nie "po Bożemu" pod kołderką Pierwszego dnia to aż mną trzęsło z radości, nie mogłam się pohamować, a teraz jest spokojnie, to chyba ze względu na pracę, bo muszę udawać że nic się nie zmieniło Jesteśmy szczęśliwi

My zaliczyliśmy tzw. "wpadkę". Nie planowałam drugiego dziecka, a bynajmniej nie w najbliższym czasie... los zdecydował inaczej

Zgadzam się z aslani druga ciąża już jest inna, mozna by rzec bardziej spokojna. Wiele rzezczy już się zna, wie i to pewnie dlatego

Mój B. bardzo się cieszy, bo po cichu liczy na syna Zobaczymy jak to będzie

Monix mój mąż liczy na córkę

Właśnie robię sobie tzw. ciężarownik, czyli pamiętnik ciąży. Podzieliłam go na trymestry, miesiące, będą listy zakupów, terminy wizyt, miejsce na zdjęcia usg i wyniki innych badań. Macie jeszcze jakiś pomysł co powinno się tam znaleźć? Zastanawiam się nad miejscem na zdjęcia mojego rosnącego brzucha...

Ja zakupiłam taki kalendarz allegro.pl/kalendarz-i-dzienniczek-ciazy...ent-i2842198568.html Na zdjęciach wygląda obiecująco, dam znać czy jestem zadowolona z zakupu jak już do mnie dotrze Pomyślałam, że wspaniale będzie zapisywać te wszystkie sprawy, uczucia i rozterki, a przy okazji zostanie ładna pamiątka

A ja żadnego dzienniczka ciąży nie kupuję, bo najzwyczajniej w świecie i tak o nim zapomnę, albo nie będzie mi się chciało uzupełniac - taka już jestem - zapominalski leniwiec pamiętam, że kupiłam mojej Nadii taki album od narodzin do roczku, wiecie pierwsze ząbki, kroczki i takie tam... oczywiscie leży gdzieś na dnie szafy nieuzupełniony

aslani uważam, że fajnie byłoby mieć parkę w domu Nie?

Umówiłam się dziś na wizytę, która przypada dopiero 3 stycznia. Matko, 3 tygodnie czekania Moja lekarka jest taka zapracowana, że już na ten rok zabrakło dla mnie miejsca... już nie mogę się doczekać i w ogóle jestem ciekawa czy wszystko ok.

Haha, no to widzę, że obie będziemy ćwiczyć cierpliwość - ja umawiałam się wczoraj i mam termin wizyty na... 10 stycznia. Duuuużo czekania

A jak tam dziewczyny wasze objawy? Jakieś zmiany? Ja do tej pory jakoś niespecjalnie mialam się na co skarżyć, ale dzisiaj dopadło mnie takie zmęczenie, że jestem w stanie zasnąć przy komputerze w pracy. Na samą myśl ziewam aaaa

A ja mam wizytę 9 stycznia Również czuję się zmęczona, szybciej kładę się spać i przez to szybciej się budzę Piersi nadal mnie bolą, ale jakby trochę mniej i nadal wsuwam banany jeden za drugim Wczoraj weszłam na wagę, nie wiem czy to możliwe, ale ważyłam 52kg, a teraz 53,3kg Znalazłam też wymarzony wózek na allegro, ale boję się go kupić, żeby nie zapeszyć ehhh te przesądy a co Wy kobietki o tym myślicie? Można powoli kompletować wyprawkę dla dzidzi czy się wstrzymać i wszystko na ostatnią chwilę kupować?