SZCZĘŚLIWE MAMUSIE LUTY 2012

Zgadzam się że najlepszym laktatorem jest maleństwo, ale położne z którymi ja miałam do czynienia polecały zaopatrzyć się w taki sprzęt od samego początku.Koło drugiego tygodnia można rozpocząc karmienie butelką,daje to troszkę swobody rodzicą np. mama zaśnie a tata w tym czasie karmi z butelki raz na jeden lub dwa dni.Plusy z tego podobno takie że mama choć troszkę odpocznie a tata załapie lepszy kontakt z dzieckiem.Polecano mi też takie rozwiązanie ze względu na póżniejsze plusy .Gdy promyczek ma kilka miesięcy a był karmiony też butelką nie ma większego problemu aby dzidkowie zajeli się nim przez np.sobotę.Bo można mu podać butelke i nie jest to jakaś tragedia bo zna już ten osprzęt.

Podobną metotę stosował moja siostra i maluch ma się dobrze.Wiem że każdy "model" jest inny i czasam trzeba wprowadzić korektę założeń ale puki co laktator czeka.
Ja na samym początku będę mieć pod ręką mojego M. do pomocy- weżmie dwa tygodnie opieki.Potem pod koniec lutego tesciowa ma ferie w szkole więc też proponowała swoją pomoc w razie potrzeby.Na mame mogę liczyc ale ewentualnie w weekendy.Myślę że będzie ok.i jakoś sobie poradzę.Nie może to być w końcu takie trudne.

Wlacza sie instynkt jak juz malenstwo sie rodzi i ponoc same wiemy co trzeba robic...
Ale pomoc zawsze sie przyda szczegolnie ze niewiadomo jak bedziemy sie czuly po porodzie i czy bedzie nam dane szybko wstac na nogi czy raczej polezec w lozku przez kilka dni...
Moja kumpela ktora urodzila we wrzesniu nie kupowala laktatora a i polozna tez uwazala to za zbedny zakup...
Za to kupila go kiedy musiala wrocic do pracy a syna oddac do zlobka czyli jak mial 3,5 miesiaca zeby karmic go dalej swoim pokarmem...
Pokarmu zaczyna miec mniej wiec zaczyna dodawac butle raz dziennie, nie byly to latwe poczatki bo maly nie chcial ale konsekwencja wygrala i teraz juz tylko jest lepiej...
Ja wczoraj musialam dzwonic do poloznej bo spanikowalam niewielkim krwawieniem doslownie pare kropel i dzisiaj juz bylam u poloznej na wizycie...
Na szczescie z malym wszystko dobrze, u mnie szyjka zamknieta wiec mam nadzieje ze maly jeszcze poczeka...
Jesli tylko cos zacznie sie dziac niepokojacego mam dzwonic wiec jestem spokojńiejsza...
Niestety tez dzisiaj dowiedzialam sie ze kolezanka z pracy ktora od prawie roku walczyla z rakiem i ktorej dawali bardzo duze szanse na wyleczenie przegrala ta walke...miala nie wiecej niz 45 lat...
Wiec jedyne co mi sie nasuwa teraz na mysl to
CARPE DIEM

Angelaw: przykro mi z powodu twojej koleżanki taka śmierć jest najgorsza, dobrzy ludzie umierają a bandyci chodzą po ulicach, ehh życie jest niesprawiedliwe
dobrze że z maleństwem wszystko ok i dobrze że możesz dzwonić w każdym niepokojącym przypadku. Ja na szczęście też mam gina który mówi żeby jak tylko coś mnie będzie niepokoić to od razu dzwonić do niego - człowiek od razu spokojniejszy

hej

Duszyczko witamy-lepiej pozno,niz wcale

Sisi mam to samo z moja mama.Nie mozemy byc ze soba na dluzsza mete,zbyt jestesmy do siebie podobne i tak samo uparte. Ale to nic. I tak sie ciesze,ze przylatuje.

co do karmienia to z wlasnego doswiadczenia wiem,ze ilosc pokarmu nie zalezy od wielkosci piersi. Moje zawsze byly stosunkowo niewielkie i ciaze tego nie zmienily-a pokarmu mi nie brakowalo. I potwierdzam tez,ze wprowadzenie butelki sprawia,ze dziecko niechetnie ssie piers. Z butelki jest mu latwiej i szybciej.Ale kazda z nas maprawo do wlasnego zdania i wyboru a wiadomo,ze w niektorych sytuacjach butelki po prostu nie da sie uniknac. .

Angelaw to naprawde przykre co spotkalo twoja kolezanke.

Właśnie wróciłam z wizyty u lekarza i troszkę się przestraszyłam dzidzia 3,8-4,0 kg. mały King-Kong...reszta ok.Chyba nie zmiesci sie w najmniejsze spioszki.Kolejna wizyta za tydzień chyba że Filip rozpakuje się wcześniej.
Angelaw przykro mi z powodu Twojej kolezanki.Zgadzam się CARPE DIEM.Nie ma co za dużo narzekać że tu nas boli, tam puchniemy...cieszmy się ostatnimi dniami z Naszymi Brzuszkami.Nie każdej kobiecie dane jest nosić pod sercem małego kochanego King- Konga.Nam los pozwolił przeżyć te cudowne dziewięc miesięcy.

To prawda Lusienka.bedzie nam brakowac tych kopniaczkow i wiercacego sie brzuszka. Ale tez jednoczesnie mam nadzieje,ze wroce do swojej wagi i figury,bo te 10 kg wiecej daje popalic.wciaz nie moge sie przyzwyczaic,ze nie koncze sie na biuscie tylko troche dalej i dzis np. nadzialam sie na rog biurka

W kazdym razie nie wyobrazam sobie, ze moglabym nigdy nie zostac mama i trzymam kciuki za wszystkie kobiety,ktore do tego daza. A juz najbardziej boli ,ze czesto zachodza w ciaze dziewczyny,ktore wcale tego nie chca-a inne musza na swoje dziecko czekac latami...

dokładnie anuskka: każdego dnia dziękuję Bogu że mogłam przez 9 miesięcy nosić pod serduchem dzidzi, nie każda kobieta tego doświadcza a już najbardziej wkurzające są dziewczyny które nie chcą urodzić dzieci, a niektórym nigdy to nie będzie dane.....

lusienka: to super że z dzidzi wszystko ok, no to faktycznie Filipek dużym dzieckiem będzie ale najważniejsze że zdrowe a Ty jakoś musisz dać radę urodzić, a wiesz jak będziesz rodzić? Właśnie rozmawiałam dziś z koleżanką która miesiąc temu urodziła synka, zaczęła rodzić naturalnie ale po 5 godzinach wzięli ją na cesarkę bo dzidzi okazało się za duże a ona taka drobniutka dziewucha no i urodził się Kubuś 4100 wagi i 60 cm ( to też duży )

ja zobaczę jutro po wizycie ile dzidzi waży i oczywiście dam wam znak

słodkich snów

Dziekuje wszystkim za slowa pocieszenia...
Lusienka faktycznie spora dzidzia ci sie szykuje na swiat...
Nasz maly od poczatku czyli od 20 tygodnia kiedy mial usg genetyczne ma nogi dluzsze niz normalnie maja dzieciaczki ale nie jest to zadnym problemem reszta jest w normie...wiec tez ciagle sie smiejemy z mezem ze jak spioszki beda za krotkie to dziurki na stopki powycinamy...
I faktem jest ze wiele kobiet chce a nie moze zajsc w ciaze, sama w pracy mam taki przypadek a i w sasiedztwie gdzie mieszkalam kolezanka zanim zaszla po raz drugi w ciaze poronila kilka razy a kiedy sie udalo to cala ciaze przelezala w lozku zeby ja donosic...wiec to ze jestesmy juz na takim etapie to mozna powiedziec polowa sukcesu i druga polowa juz za pare dni niektore z nas zastanie
A kuzynka moja ktora jest jedynaczka i jej maz rowniez tez niestety nie ma dzieci biologicznych bo miec ich nie moze...ma za to dwoje adoptowanych...
Kilkumiesieczne bobasy z nich byly kiedy oddano je do adopcji wiec tak jak piszesz anuskka kto nie chce ma a kto chce nie moze...

ja mam kolezanke w pracy ktora w wieku 22 lat zaszla w ciaze i usunela ja bo stwierdzila ,ze jest za mloda.Teraz ma czterdziesci lat i dwuletnia corke ,ktora uwielbia.Czasem musze sie ugryzc w jezyk,zeby nie spytac jej czy nie zaluje tego pierwszego,ktore byloby na pewno rownie cudowne.
a tak w ogole to hiszpanki czesto usuwaja,a jezeli ,ktoras adoptuje to najczesciej malych chinczykow-bo najlatwiej otrzymac zgode ...To naprawde smutne

No nic ide lulu.poprzednia noc nie spalam od wpol do czwartej,tak,ze dzis mam nadzieje,ze nic nie zdola mnie obudzic(oby)

Tak to prawda że kto nie chce to ma a inne kobiety które się strają nie mogą zajść w ciążę lub donosić, ja teżpowiem wam że zawsze marzyłam o córeczce i jak zaszłam teraz w ciążę to czzułam podświadomie że to będzie dziewczynka choćby po czasie ostatniego seksu 6 dni wcześniej przed owulacją więc pamiętacie że mąż mnie namawiał do złego bo nie damy rady , bo stracę pracę itp... a ja mu się sprzeciwiłam i bardzo teraz się cieszę a i on zaczyna się oswajać z tą myślą

Lusieńka, widzę, że wiesz co robisz z tym laktatorem i masz dobre podejście w taki sposób jaki opisujesz powinno wszystko być ok

Angela, dobrze, że w każdej sytuacji możesz zadzwonić do położnej i cieszę się, że z wami dobrze.
Przykro mi z powodu koleżanki. Półtora roku temu nagle straciłam tatę (też rak), nikt się tego nie spodziewał i miałam podobne wnioski, nie ma co czekać, tylko korzystać z życia. I udało się, spięliśmy się z mężem i realizujemy nasze plany jeden po drugim.

Zostało nam 10 dni! Stresuje mnie tylko, że nie wiem czy mała jest na 100% głową w dół i nie wiem też ile waży. Oby tylko o tym nie myśleć...

milibryl odpowiadając na Twoje pytanie bede mieć cesarkę wiem to od samego początku ciąży -kiedyś miałam poważny wypadek samochodowy i mocno sie połamałam - miednica była połamana.Dodatkowo cukrzyca ciążowa a co za tym idzie duża waga małego.Lekarz nie będzie ryzykować. Za tydzień chyba padnie jakaś konkretniejsz decyzja.Na tą chwilę plan jest taki -jeszcze czekamy na skurcze porodowe, do szpitala i kroimy.W poniedziałek za tydzień zobaczymy ile przybrał na wadze, jeśli znowu jakoś dużo to może się okazać że wcześniej Nas rozpakują.Aż strach pomyśleć ile mój promyczek by ważył gdynym nie była na diecie.

ann-sunshine nawet jeśli nie miałaś robionego ostatnio Usg to jak trafisz do szpitala zajmą się Tobą i wszystko posprawdzają.Będzie dobrze nie może byc inaczej.Na stresy i straszne myśli polecam jakąs dobra ksiązkę.Od momentu jak jestem na zwolnieniu przeczytałm jakieś kilkanaśnie kilorgramów ksiązek.Kumpele już dzieciate się śmieją że na takie ilości to już tylko na emeryturze bedę miała czas

Ann
Szczerze wspolczuje smierci taty i gratuluje wnioskow
Ja jestem pesymistka i kazde podjecie jakiejs decyzji to dla mnie nie lada wyzwanie bo zawsze efekty widze w czarnych kolorach
Na szczescie moj maz ma zupelnie inne podejscie do zycia i kazdego kroku naprzod i za to go kocham m.in.
Gdyby nie on to pewnie do dzisiaj zastanawialabym sie nad wszystkim...
Nie stresuj sie czy dzidzia jest glowka w dol czy nie, nie mamy na to wplywu, sprawdza i zdecyduja co do sposobu porodu, a i gdzies wyczytalam ze nawet jesli nie jest glowka w dol to lekarze jesli jest taka mozliwosc probuja odwrocic dzidzie recznie, a co do wagi to ja tez nie wiem dokladnie ile maly wazy, sama nie przytylam od dwoch tygodni czyli od ostatniego usg i wtedy szacunkowo polozna podala ze maly ma ok.2,5 kg ale jak sie ma to do faktycznej wagi to nie wiem...

DZiewczyny mam pytanie o znieczulenia bo sama mam nie lada dylemat
Czy podjelyscie juz decyzje co do porodu naturalnego czy ze znieczuleniem?

Dzięki dziewczyny za słowa pocieszenia. Domyślam się że przy przyjęciu do szpitala zrobią mi usg, ale wolałabym się nastawić, że rodzę naturalnie i zostać w domu tak długo jak się da, czyli częste skurcze (pod warunkiem oczywiście, że mi wody nie odejdą), a tak jak nie będę wiedzieć jak jest ułożona, to będę chciała pewnie szybciej jechać do szpitala tak na wszelki wypadek. No cóż, jeszcze liczę na to, że doczekamy do poniedziałku i wtedy z wizyty nie wyjdę dopóki mi usg nie zrobi

W porównaniu z mężem też jestem pesymistką i to on mnie wyciąga za uszy i naprowadza na dobre tory, ale za to, ja mam zrywy i momenty, że mogę góry przenosić, tak jakoś się przez to uzupełniamy.

Książek też sporo przeczytałam w ciąży głównie po nocach jak spać nie mogę.

Co do znieczulenia, u mnie go nie ma przy porodzie siłami natury więc podejmowanie takiej decyzji mam z głowy

hej dziewczynki
właśnie jestem po wizycie, koniec 35 tc i co najważniejsze dzidzi się obróciło główką na dół i jak twierdzi gin raczej już nie zmieni pozycji :)szyjka się pomału skraca a i dzidzi nie będzie chyba dużym dzieckiem bo dziś waży 2kg i trochę się tym przejęłam choć gin twierdzi że jest ok. Mam nadzieję że po urodzenie ze 3 kg będzie mieć.....
14 lutego ostatnia wizyta a potem już tylko poród, a i gin stwierdził że raczej nie powinnam urodzić przed terminem choć różne rzeczy mogą się wydarzyć. Mam nadzieję że dzidzi posiedzi jeszcze u mamusi jak najdłużej się da
także pomału przygotowuję się mentalnie do porodu sn